Jan Wolkers |
Turks fruit vond ik een prachtig liefdesverhaal; ook de film met Monique van der Ven vond ik ontroerend. En natuurlijk "Brandende liefde", een hilarische film naar een hilarisch boek. Nog steeds moet ik om bepaalde scènes in die film vreselijk lachen; die twee kunstenaars op een motorfiets met zijspan die de studio komen binnen rijden. Die collega kunstenaar met z'n zwaar Amerikaans accent en z'n protserige jas. Mademoiselle Bonnema, om je te bescheuren. En weer een schitterende rol voor Monique. Maar na boeken als "de doodshoofdvlinder" begon Wolkers me als schrijver tegen te staan. Ik ben dan ook gestopt met lezen.
Dit boek "Zomerhitte" vind ik helemaal niks; een soort jongensboek voor volwassenen; met veel expliciete, oninteressante sex. Wel fraaie beschrijvingen van landschappen en van de levende natuur, maar een intrige die alleen maar wonderlijk aan doet en bijzonder onwaarschijnlijk is. Zijn liefde voor het eiland, ongetwijfeld Texel, is duidelijk. En die liefde deel ik met hem, al jaren lang. In 1969 was ik met mijn vriend Bram bij de slager in de Koog en daar kwam Jan Wolkers ook heel gewoon binnen. Hij moet toen zo oud zijn geweest als op de hier bij gevoegde foto (geplukt van Internet).
In 2007 (het leek me veel korter geleden) is hij overleden en ik weet nog precies waar ik dat vernam; dat was in Zeist en ik zag het in de krant bij de boekwinkel aldaar.
Nu bij het schrijven van deze Weblog zie ik dat hij nog een enorme serie boeken heeft geschreven waarvan ik niet eens wist; ik hoorde wel dat er ieder jaar rond Sinterklaas een "nieuwe Wolkers" uit kwam maar heb daar verder nooit meer aandacht aan besteed. Ik zal toch eens in de bieb gaan kijken; daar moeten toch goede boeken tussen zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten