Vandaag op bezoek geweest bij schoondochter Jessica en kleinzoon Joris. Om hem wakker te kunnen ontmoeten moest ik al vroeg uit de veren en met de trein van half zeven op weg naar Dordrecht. Daar ging de telefoon; een WhatsApp van Jessica hoe laat ik dacht te komen. Het was rond 8 uur en ik maakte duidelijk dat ik al in Dordt was. Ze waren nog maar 10 minuten eerder wakker geworden en opgestaan. "Doe maar rustig aan hoor", appte ik terug en liep door de stad naar de pont. Uiteindelijk was ik rond 9 uur daar; de kleine Joris stond me al opgewonden op te wachten, maar verschuilde zich toch even achter z'n moeder toen ik binnen kwam. De verlegenheid was snel over en hij zat heerlijk bij me op schoot. Hij kan al goed zingen voor een bijna twee-jarige. "Op een klein stationnetje" kon ik vooral uit de melodie opmaken en ik zong zachtjes mee. Deed me zo denken aan dat ik zelf zo klein was en met m'n grootmoeder Mien uit het raam hing in de Kinkerstraat en "Als de klok van Arnemuiden" zong. Ik was als kleintje ook gek op zingen.
We dronken koffie, we babbelden en gingen lekker aan de wandel met z'n drietjes. Joris was er erg duidelijk over dat hij met mij aan de hand wilde wandelen; ik voelde me zeer vereerd. Voelt weer zo vertrouwd met zo'n kleintje met z'n handje om je vinger.
Ik had voor de gelegenheid gisteravond nog krentenbrood gebakken; ging er weer in als koek. Vermoeid en tevreden pufte ik weer terug naar huis. Roos had graag meegewild maar had een vergadering waar ze echt bij moest zijn. Zij kwam rond 23 uur op de flat; ik schrok uiteraard wakker; had wel geprobeerd om wakker te blijven, maar dat lukte uiteindelijk niet. Morgen weer naar Rotterdam met de trein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten