Net als "La mer"

 

"La mer", eigen werk 1969-1970

In de tijd dat ik met Lien op de Overtoom in Amsterdam woonde - inmiddels 52 jaar geleden - heb ik in een overmoedig creatieve bui mij wat schildersartikelen aangeschaft en een schilderijtje gemaakt; ruw en ongeoefend met allerlei zwart, wit en blauwe verf kwam er iets tevoorschijn dat ik voor niets anders kon uitmaken dan een soort zeegezicht. Ik doopte het dan ook: "La mer". Het stelt niets voor, maar het heeft wel al die jaren ergens in een van mijn kamers gehangen, zij het in de Hoflaan nogal oneerbiedig op een van de twee plees. In de Jan Hanzenstraat hing het prominent boven de schoorsteen. Hier op de flat hangt het uiteindelijk alweer enige tijd in de slaapkamer en zie ik het dagelijks. Een glicée met copie van een schilderij van Henk Helmantel begon me dermate te vervelen dat ik die naar de bazar van WVT heb gebracht in de hoop dat iemand er nog plezier aan kan beleven. In de plaats daarvan hangt mijn onnozel schilderijtje alweer enig jaren in vol zicht aan het voeteneinde van mijn sponde.

"Ciel nuageux", Hippolyte Boulenger

Als in de blog van gisteren al aangekondigd gingen Roos en ik vandaag naar het Singer museum in Laren. Opnieuw met de trein naar station Hilversum Mediapark en op geleide van Komoot naar Laren. We waren vlakbij het museum en daar stond een meneer wel erg pontificaal "in functie" te zijn; donker pak en een opmerkelijke stropdas. We kwamen in gesprek en inderdaad was hij werkzaam in het museum en stond nu lekker te roken, waardoor Roos in een stevige hoestbui terecht kwam. Hij vertelde ons hoe het in het museum was geweest tijdens de Corona sluiting, maar ook over de uitbreiding van de collectie door toedoen van een particulier die een verzameling ter beschikking stelt. Klinkt goed, gaan we t.z.t. zeker bekijken; Sluijters en Gestel werden als namen genoemd, beide schilders waar we nogal van geporteerd zijn. 
Het heden tentoongestelde bestond vooral uit werken van Belgische schilders, waaronder Magritte. En daarbij viel Roos een bepaald werkje op dat veel weg had van het ooit door mij geschilderde "kunstwerk". La mer. Van beide plaats ik hierbij een foto. Kijkt u lezer maar of u het met de gelijkenis eens bent; Hippolyte is duidelijk een professionele schilder; mijn werkje steekt daarbij wat magertjes af. 
Het Singer museum kent al, sinds ik daar kom en ongetwijfeld al veel langer, een bijzonder gezellige plek om iets te nuttigen. Toen wij het museum verlieten was het er dan ook aangenaam druk met mensen die daar lekker zaten te genieten. Van de ons inmiddels bekende suppoost, die wij bij vertrek nog even aanspraken vernamen we dat er een verbouwing had plaats gevonden in Corona tijd en dat daarbij een nog verdere uitbreiding van de horeca mogelijkheden had plaats gevonden. Het "Singer" is derhalve inmiddels meer een gelegenheid om iets te gaan nuttigen met daarbij een uitje om wat schilderwerk te bekijken. Leuke combinatie, die je ook in het Rijks in Amsterdam aantreft, maar Singer heeft deze formule subliem uitgewerkt!