Katwijk aan zee

 

Schelpenkar met net

Als jong kind was ik ooit met mijn ouders op vakantie geweest in Katwijk aan zee; ik zal toen 5 - 6 jaar oud zijn geweest; mijn broer Jan plaste nog in zijn bed herinner ik me nog. Wat ik verder nog herinnerde van die zomer betrof de zebrarupsen, geel-zwart gestreepte rupsen die bij honderden in de duinen op planten zaten. Vandaag was ik terug in Katwijk aan zee; ik wilde de eerste etappe van het Romeinse Limespad gaan lopen, van de uitloop van de oude Rijn in zee tot Leiden. En tevens naar het museum in Katwijk gaan; daar was ik al een keer eerder geweest met Huib; destijds vond ik het een ontzettend sfeervol museum en ook nu. Na het ritueel met coronacheck, tijdslotcheck en museumkaart stond ik als eerste bezoeker van die dag in het mooi opgezette museum. En daar werd ik getroffen tot de derde herinnering aan die vakantie en wel door een schelpenvisser. Er stond een kar opgesteld helemaal vol met schelpen en op de achtergrond een man die met een groot net, al lopen door het ondiepe deel van de voorzee schelpen opviste. Dat kon ik mij nog goed herinneren; heb ik bij latere bezoeken aan zee nooit meer gezien.

Een tonnenmaker in zijn kuiperij

Er hing een keur van schilderijen die een fijn inzicht gaven in het leven aldaar in de tijd van bomschuiten en hard werken. Een allerliefst schilderij van een jong stel waarbij het meisje aandachtig zit te borduren, terwijl de vissersjongen op z'n buik liggend toekijkt.
Ook een opstelling van een kuiperij vond ik mooi. Fijn museum waar ik bij gelegenheid nog een keer heen zal gaan.
De eerste etappe van het Limespad was precies zoals ik al had verwacht vanaf de kaart in het boekje; leuk met de Romeinen in je achterhoofd, maar als wandelaar geen moer aan; allemaal stadse delen op het duindeel na, dat was prachtig, maar slechts een klein onderdeel van de etappe.