Het is de laatste tijd nogal winderig, maar als ik het moet geloven dan staat ons iets te wachten wat dat betreft; voor morgen wordt een zware storm beloofd. Vandaag word ik er al enigszins onrustig van. Vanmorgen eerst gestofzuigd en de afwas gedaan zodat het er allemaal wat toonbaarder uitziet. Stevig uien en peulvruchten ingeslagen bij de Koopman. En daarna maar eens een stevige wandeling gemaakt ondanks de nu al best stevige wind. Morgen gaat het waarschijnlijk zo hard waaien dat ik de deur niet uit zal gaan en ik wil toch wel dagelijks mijn 10 kilometertjes minimaal in de benen hebben! Nu las ik in de krant dat er weer iets ontdekt was rondom het ouder en "minder" worden: NAD+, het bio-molecuul dat een centrale rol speelt in de moleculaire energie huishouding. Bij ouderen die "minder" worden qua lichamelijk functioneren blijken minder NAD+ in hun lichaam/spieren te hebben dan ouderen die vief zijn. En waar hangt dat dan mee samen? Drie keer raden! Met die lichaamsbeweging, waar ik al die jaren al zo op hamer. Ik zou bijna zeggen: "niet meten, maar weten", en vooral veel bewegen. Het is toch niet zo'n opgave om in plaats van TV te gaan kijken gewoon dagelijks een stevige wandeling van anderhalf of twee uur te maken; dat houdt je vief. In het boek van Jared Diamond staat ook iets dergelijks dat blijkt uit wetenschappelijk onderzoek, dat 1 uur TV kijken, c.q. stil zitten, het risico op cardiovasculair lijden met 18% verhoogt. Ik bedoel maar. Maar je hebt makkelijk praten wanneer je wandelen gewoon heel fijn vindt; ik wandelde als jong kind al heel graag en ook in mijn eentje. Dat was niet omdat mijn sociaal vermogen onvoldoende was maar gewoon omdat ik wandelen fijn vond en gek was op de natuur in al zijn aspecten.
Maar dat NAD+ zit me niet lekker; ik weet als oud-biochemicus nog dat het staat voor NicotinamideDinucleotide, en dat het een rol speelt in de energiehuishouding, maar ik weet niet meer precies hoe?! Ga ik maar eens nazoeken op Internet. Het bindt met waterstof tot NADH weet ik nog.
En ja hoor, het staat allemaal heel precies in de Wikipedia. En in die 50 jaar na mijn studie is er aanzienlijk meer bekend over de werking van de oxidatieve fosforilering, "zeg maar", de moleculaire energiehuishouding. Maar het is inmiddels wel te moelijk voor me om te begrijpen en te onthouden har har.
17 februari 2022
In aanloop naar de storm
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten