Boei

In het auditorium

Roos had er bij mij op aangedrongen dat ik mee zou gaan naar een excursie van een gebouw dat gerestaureerd was onder auspiciën van Boei, een organisatie die - net als de vereniging Hebdrick de Keyzer - oudere gebouwen restaureert en functioneel onderbrengt. Het ging in dit geval om het voormalig Zuiderziekenhuis, mij qua naam bekend dat na 10 jaar in onbruik te zijn geweest nu is gerestaureerd en als nieuwe functie een gymnasium is geworden. Dat wilde ik wel eens zien inderdaad en zo zaten we vanmorgen al vroeg in de trein op weg naar Rotterdam. 
Niet te geloven dat dit gymnasium over 2 weken volop in gebruik zal zijn. Er was nog een drukte van belang met het aanbrengen van de laatste plafond bedekking en het plaatsen van meubilair e.d. Nam niet weg dat de Vereniging van Vrienden van Boei ruimschoots de gelegenheid kreeg om de excursie tussen alles heen doorgang te laten vinden. Een reuze leuke ontvangst door de voorzitter van de vrienden en van de bouwkundige, aangevuld door de directeur van Boei. En daar gingen de deelnemers aan de excursie in twee groepen. Zeer deskundig werden we ingelicht hoe het was als ziekenhuis en hoe het veranderd was tot de ruimten die er nu waren. Het was erg leuk dat in ons midden een voormalig werknemer c.q. medisch specialist van dit ziekenhuis precies kon vertellen hoe het was om hier te werken. 
Ik was vooral onder de indruk van de prachtige lokalen, vooral de techniek lokalen; een chemisch laboratorium leek het wel en een collegezaal, een auditorium dat in een universiteit niet zou misstaan. Ik kreeg net zo'n gevoel als toen mijn oude middelbare school in de zestiger jaren verhuisde van houten noodgebouwen naar de definitieve fraaie school die nu nog ergens in Amsterdam Slotervaart staat;alles zo mooi nieuw!  
Na afloop gingen we nog naar "het depot" van het Boymans van Beuningen museum. Afgezien van het fraaie gebouw was het qua museum niet de moeite waard. Dat stond ook als zodanig aangekondigd hoor. Niet heen gaan zou mijn advies zijn. Ook bezochten we nog het Noorse kerkje waar ik in de jaren dat ik op de afdeling gynaecologie doneerde altijd zat uit te kijken met een kopje koffie om even bij te komen ha ha.