Daar ben je weer!

Daar ben je weer ouwe vos!
Moet ook nodig een keer in de was.

Je kunt zo ontzettend hechten aan een hoofddeksel, een petje, een muts, een zonnepet, noem maar op. Als wandelaar draag ik graag een petje, maar ben er ook veel kwijt geraakt helaas. Anecdotisch is een oude pet of muts die ik bij al mijn wandelingen op had. Ik was met vriend Dick aan de wandel ergens in de Eifel vermoed ik en we hadden wat regen gehad. In de bus rook ik toch wel zo'n akelige lijflucht, zo'n indringend onaangename lucht van verschraald zweet. Telkens wanneer ik mijn hoofd bewoog dan rook ik het. Even dacht ik dat het die goeie Dick was, maar al spoedig realiseerde ik me toen ik merkte dat ik het telkens zo indringend rook wanneer ik mijn hoofd eerst naar beneden boog en dan weer ophief, dat het mijn muts (of pet?) was.En ja hoor, toen ik hem afdeed en eraan rook benam het mij de adem. Vele wandelingen van zweten waren in de pet gedrongen en zagen hun kans schoon om te ontsnappen aan het linnen van de pet toen deze vochtig was geworden: jich.
Nu draag ik alweer maanden lang een petje dat ik heb gekregen in het kader van het lidmaatschap van de NEV, de insectenclub zal ik maar zeggen. En ik ben maar steeds zo bang dat ik hem kwijt zal raken; ergens laat liggen of zo.
Vanmorgen wilde ik naar de markt en kon mijn pet niet vinden; niet op de kast, niet in de kamer, niet in m'n rugzak; niet in mijn rugzak?!! Dat kon ik me niet voorstellen toen ik de hele flat nog eens grondig had nagezocht en gelukkig vond ik hem bij tweede zoek toch in mijn rugzak en sprak hem zelfs toe: "daar ben je weer ouwe vos".