Niet zo'n zin meer

De lockdown en alles wat er samen hangt met die Corona crisis vreet bij mij toch dieper door in de psyche dan ik had verwacht. Een zekere mismoedigheid dringt zich op. Dat komt toch vooral doordat het sociale aspect zo scherp is veranderd denk ik. Rijen buiten bij winkels; mensen die meters uitwijken wanneer ze iemand tegen komen; de gesprekken gaan altijd over Corona. Het hakt er allemaal stevig in terwijl je er om je heen verder geen snars van merkt overigens.
Nu het toch allemaal wat losser wordt en gaat worden merk ik tot mijn verbazing dat de dingen die ik toch altijd met veel genoegen deed er niet of nauwelijks meer toe doen. Met name al die culturele dingen. Ik heb eigenlijk helemaal geen zin meer om naar musea te gaan; concerten kunnen me ook gestolen worden. Ook de sportschool ga ik verlaten; heb ik al die maanden trouwens helemaal niet gemist.
Wat rest is vooral wandelen, lezen en natuurlijk koken; daar blijf ik zin in houden.