In mijn onwetendheid - ik spreek over mijn tienerjaren - vroeg ik mij af hoe bacteriën in je darm terecht konden komen. De maag met haar lage pH, zou toch zorgen voor een bijzonder bacterie-onvriendelijke passage? Inmiddels wist ik wel dat Escherichia coli in de darmen voorkwam; dat deze een rol speelden bij de vertering van voedsel was mij feitelijk onbekend. Zelfs toen ik in de immunologie werkzaam was verbaasde het mij dat iemand zich ging verdiepen in de rol van de voeding bij het immunologisch proces. Wel wist ik inmiddels dat er veel meer bacteriën in de darmen aanwezig waren.
Mijn entree naar een andere zienswijze werd vooral gevoed door inzicht in het ontstaan van allergieën. Toevalligerwijze heb ik in mijn carrière zijdelings nogal veel van doen gehad met het onderwerp allergie, een tak van de immunologie. Ik kreeg in toenemende mate het gevoel dat de zgn. hygiëne was doorgeschoten en dat intensieve omgang met je omgeving - lees, niet meer zo "schoon" leven - preventief zou werken om bij kinderen allergie te voorkomen. Vooral mijn oudste heb ik tegen die achtergrond de smerigste dingen laten doen in de tuin (zoals op de knietjes door het kippenhok kruipen om een ei uit het hok te halen; vond ik ook te gek hoor!).
Inmiddels weet ik hoe belangrijk het microbioom voor een optimale gezondheid is; het vormt een ecosysteem op zich met heel veel verschillende soorten micro-organismen die elkaar in evenwicht houden. En die bacteriën komen inderdaad gewoon via wat je eet of anderszins via de mond binnenkomt. En hoe groter de variatie, hoe beter; de samenstelling van het microbioom bij natuurvolken moge daarbij leidend zijn. De opbouw van het systeem begint al bij de geboorte wanneer de baby het geboortekanaal passeert en daarbij "en passant" bacteriën uit het geboortekanaal binnen krijgt; absoluut belangrijk! En later bij de borstvoeding, bij het sabbelen aan van alles en buiten in de natuur.
Ik heb wel eens een beschrijving gehoord over dat malle zoogdier, de luiaard; lijkt wel een composthoop met een dier eromheen. Als je dat doortrekt vormen (zoog)dieren inderdaad een ecosysteem voor micro-organismen in een groot organisme. Wederzijdse afhankelijkheid dus.
Mijn entree naar een andere zienswijze werd vooral gevoed door inzicht in het ontstaan van allergieën. Toevalligerwijze heb ik in mijn carrière zijdelings nogal veel van doen gehad met het onderwerp allergie, een tak van de immunologie. Ik kreeg in toenemende mate het gevoel dat de zgn. hygiëne was doorgeschoten en dat intensieve omgang met je omgeving - lees, niet meer zo "schoon" leven - preventief zou werken om bij kinderen allergie te voorkomen. Vooral mijn oudste heb ik tegen die achtergrond de smerigste dingen laten doen in de tuin (zoals op de knietjes door het kippenhok kruipen om een ei uit het hok te halen; vond ik ook te gek hoor!).
Inmiddels weet ik hoe belangrijk het microbioom voor een optimale gezondheid is; het vormt een ecosysteem op zich met heel veel verschillende soorten micro-organismen die elkaar in evenwicht houden. En die bacteriën komen inderdaad gewoon via wat je eet of anderszins via de mond binnenkomt. En hoe groter de variatie, hoe beter; de samenstelling van het microbioom bij natuurvolken moge daarbij leidend zijn. De opbouw van het systeem begint al bij de geboorte wanneer de baby het geboortekanaal passeert en daarbij "en passant" bacteriën uit het geboortekanaal binnen krijgt; absoluut belangrijk! En later bij de borstvoeding, bij het sabbelen aan van alles en buiten in de natuur.
Ik heb wel eens een beschrijving gehoord over dat malle zoogdier, de luiaard; lijkt wel een composthoop met een dier eromheen. Als je dat doortrekt vormen (zoog)dieren inderdaad een ecosysteem voor micro-organismen in een groot organisme. Wederzijdse afhankelijkheid dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten