Er gebeuren toch wel onverwachte dingen hoor "dankzij" dat opdringerige virus. Zo las ik dat er een run is op honden. Kennelijk heb ik jaren geleden al de juiste conclusie getrokken dat een hond een excuus vormt om buiten te verkeren; voor een rasechte wandelaar als ik ben natuurlijk een niet in te voelen gedachte. En inderdaad zie ik voortdurend lieden hier op straat, soms wel met vier tegelijk en hun trouwe viervoeter erbij, die met elkaar - op afstand uiteraard - staan te converseren. Dat laatste is een sociaal bijzonder wenselijk bijeffect!
Je merkt toch als wandelaar in de buurt van een stad of parkeerplaats dat de mensen je met verbeten gezichten en vaak zonder groet passeren alsof je de pest hebt. Overigens is dat niet het geval wanneer je in het veld "echte"wandelaars tegen komt (herkenbaar aan een rugzak en wandelschoenen har har); die maken vaak gewoon een praatje met elkaar. Ook boeren die aan het werk zijn zitten zelden om een praatje verlegen; dat vind ik gewoon erg plezierig.
Maar hier in mijn dorp zie je steeds meer gezellige groepjes mensen met hond staan praten; mensen die elkaar anders wellicht zonder reactie zouden passeren. Elk nadeel hep z'n voordeel nietwaar.
Je merkt toch als wandelaar in de buurt van een stad of parkeerplaats dat de mensen je met verbeten gezichten en vaak zonder groet passeren alsof je de pest hebt. Overigens is dat niet het geval wanneer je in het veld "echte"wandelaars tegen komt (herkenbaar aan een rugzak en wandelschoenen har har); die maken vaak gewoon een praatje met elkaar. Ook boeren die aan het werk zijn zitten zelden om een praatje verlegen; dat vind ik gewoon erg plezierig.
Maar hier in mijn dorp zie je steeds meer gezellige groepjes mensen met hond staan praten; mensen die elkaar anders wellicht zonder reactie zouden passeren. Elk nadeel hep z'n voordeel nietwaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten