Geleerd op de Burg. de Vlugtschool

Daar hangen ze: Kardinaal Granvelle en landvoogdes Margaretha van Parma

Overzicht van de lage landen.
Wat een gatenkaas was het nog

Direct schoten de namen mij te binnen toen ik de portretten van dit tweetal zag: Kardinaal Granvelle en Margaretha van Parma, de landvoogdes; herinneringen uit een bijzonder grijs verleden, de lagere school tijd. Ik geloof niet dat ik op de HBS ooit les heb gekregen in vaderlandse geschiedenis en over de tachtig jarige oorlog heb ik ook niet zo gek veel gelezen. Want bij de tentoonstelling over deze oorlog was ik vandaag samen met Wouter, mede-proiraat. We hadden bij twee verschillende gelegenheden afgesproken dat we eens samen naar het Rijksmuseum zouden gaan en we wilden beiden de tentoonstelling over de 80-jarige oorlog zien.

Borstbeeld van Piet Hein

Maar eerst moest er koffie zijn; koffie verkeerd om precies te zijn en die genoten we in het museum-café, een bij nader inzien gezellige plek om even te zitten. Genoeglijk zitten praten tot het toch echt tijd werd om te gaan kijken. En de eersten die we daar zagen "hangen" waren Granvelle en Margareta. Ik kon er niets aan doen maar had direct een hekel aan die valse kop van de kardinaal; zal wel historische indoctrinatie zijn want ik wist echt niet meer wat hij voor rottigheid ons toen nog zo prille vaderland had aangedaan.
Ongelooflijk wat daar allemaal lag uitgestald; het smeekschrift der edelen, en natuurlijk het uiteindelijk tractaat waarbij de staat der Nederlanden officieel werd. 80 jaar van grote ellende, de bevolking aangedaan. De ommekeer door het veroveren van de zilvervloot door Piet Hein waardoor de Nederlanden plotseling zich een grotere macht konden aanmeten terwijl Spanje haar legers niet meer kon betalen. Het kan verkeren zei Bredero al.

Wij gingen de emotie te lijf met een lekker broodje in het gezellige museum café en tot mijn verbazing bleek het alweer 15.00 uur te zijn geworden; tijd voor afscheid van een bijzonder gezellig samenzijn. De tentoonstelling wil ik nog een keer bezoeken; dit is zo'n belangrijk gebeuren in ons nationaal verleden dat ik het geheel krachtig wil laten doordringen.