De tandem

Daar staat ie dan tussen alle rommel

Als jongmens vond ik het al leuk om op een tandem te rijden. In de tijd met Lien, we hadden nog maar verkering waren we met haar ouders op Texel en hadden we een tandem gehuurd; wilde ik zo graag. En toen ik in 1980 met Anneke in Bilthoven neerstreek hebben we vrij snel een tandem aangeschaft en daarmee de omgeving verkend. Toen ze zwanger was trapte ik me rot om haar natuurlijk te sparen en ook wanneer ik een enkele keer met m'n vader ging fietsen dan trapte ik extra hard waarop hij opmerkte: "ik hoef helemaal niet mee te trappen". Waar die eerste tandem bij de scheiding is gebleven is mij nooit duidelijk geworden. Toen ik in 2007 op mezelf ging wonen heb ik ook vrij snel een tandem aangeschaft en met Roos ook af en toe een ritje gemaakt, maar het beviel ons helemaal niet; geen lekkere zadels en al met al vonden we fietsen lang niet zo leuk als lange afstands wandelen. De tandem verstofte en ik heb aan de kinderen gevraagd of ze hem niet wilden hebben. Hij heeft lange tijd zelfs bij Peter gestaan omdat

Een fraaie rotanstoel die Roos ter beschikking heeft gesteld

hij er misschien wel gebruik van zou willen maken, maar toen hij uit dat huis weg moest, kreeg ik de order dat de tandem moest worden opgehaald; de vrijwel lege banden maakten duidelijk dat hij nooit was gebruikt. Hugo zei dat hij hem wel zou willen hebben als hij schuurruimte had; toen dat het geval was zag hij er toch maar van af; ook Huib die aanvankelijk aangaf dat hij wel belangstelling had zag ervan af. Toen was ik het beu; vandaag is hij afgevoerd, vrijwel spiksplinternieuw naar de WVT en werd hij dankbaar in ontvangst genomen.
Wie schetst mijn verbazing toen de volgende dag bleek dat Joke er misschien wel belangstelling voor had gehad. Ongelooflijk, die kinderen van mij zijn onwaarschijnlijke ouwehoeren, maar de tandem is kennelijk nooit ter sprake geweest?!
Misschien komt er nog een foto terwijl hij is opgesteld bij de WVT, net als destijds de foto van de Aladdin kachel.