Hotel zum Ochsen

Onderweg een fraai uitzicht over de Moezel

Relaxed opgestaan en koffie gedronken in ons appartement in Heerlen; dit kon je geen hotelkamer meer noemen; een hele keuken en een zitkamer hoorden erbij. Hebben we wel geen gebruik van gemaakt maar toch .... Vervolgens naar de opstapplaats van de bus. We gaan een week naar het Schwarzwaldmet H&W bridgereizen; excursies en bridgen. Zo'n opstap in Heerlen scheelt ons uren in de bus maar ook en vooral dat je fijn laat op kunt staan.
Met Wil van Alkemade aan het stuur en zijn vrouw Helga - vandaar H&W - hadden we een heel prettige reisleiding en een vlotte rit; best plezierig zo'n busreis. Onderweg al kletsend en vol enthousiasme genoteerd waar we allemaal nog meer heen zouden willen; werd een hele lijst.
Rond half zes kwamen we aan bij hotel Zum Ochsen; heel genoeglijk stond er een welkomstdrankje voor ons klaar en kregen we de kamersleutel. Ik had direct een leuk kontakt met de ober met de grote ringen in zijn oren: Thomas, zoals later zou blijken. Snel naar de kamer om de bagage neer te zetten en direct op weg voor een wandeling en een eerste verkenning van de omgeving. Roos' oog viel direct op een "Brennerei", waar niet alleen een likeurtje van haar goesting ter verkoop werd aangeboden maar ook een feest rond een speciaal gerecht: de Trestenwurst, gerookt volgens klassiek recept door de Brennerei met gesnoeide wijnranken als brandhout; werd iedere vrijdag van Oktober geserveerd. We besloten dan ook om daar aanstaande vrijdag naar toe te gaan; zou om vijf uur beginnen.

Met z'n vijven aan tafel

Om een uur of zeven ons eerste diner en wat nadere kennismaking met de groepsleden waar we een kleine week mee op excursie in de omgeving zouden gaan en 'savonds bridgen, ook wel britsen genoemd. We schoven in de hoek van het restaurant waar tafels voor onze groep waren gereserveerd.  Pia, Rita en Rudolf schoven bij ons aan en al snel zaten we genoeglijk met elkaar te converseren. We wisselden zo wat uit over onze verleden werkzaamheden en ook over wat we zoal aan hobbies en vrijwilligerswerk deden. Pia vertelde dat ze wel in een hospice vrijwilligerswerk deed, iets dat ik ook best zou willen doen over enige tijd. Boeiend en behoorlijk diepgaand over van gedachten gewisseld.