Met Appie naar Appen

Ruïne van De Nijenbeek

Afgelopen donderdag of vrijdag had Ab mij per app gevraagd of ik tijd en zin had om zondag, vandaag dus, met hem aan de wandel te gaan. Kennelijk had hij alles geprobeerd om mij te bereiken want naast de Whatsapp was er ook een SMS en zelfs een e-mail met deze vraag. Maar ik had de ielepiel gewoon thuis gelaten althans niet gehoord. Maar zodra ik het bericht had ontvangen heb ik bevestigend kunnen antwoorden. Bij de e-mail was een fotobijlage gevoegd van De Nijenbeek, een ruïne van een groot verdedigingswerk uit het grijze verleden.

Gisteren heb ik met Roos de prachtige wandeling langs de IJssel van Zutphen naar Deventer gewandeld en regelmatig verzuchtte ik dat vriend Ab dit ongetwijfeld prachtig zou vinden en dat ik deze wandeling binnenkort met hem wilde lopen: "misschien morgen al". Dus toen Ab vanmorgen om tien voor acht - slechts tien minuten eerder dan afgesproken! - aanbelde en ik hem vroeg waar we zouden gaan wandelen vandaag stelde hij voor om langs de IJssel te gaan, zeker toen hij hoorde hoe enthousiast Roos en ik waren over de prachtige uitzichten die we hadden genoten.

We zetten de auto neer bij het station Klarenbeek, ons bekend. We spraken uitgebreid met de bewoner van het huis bij het kabouterbos; schitterend gelegen en zijn familie woonde hier al generaties. En toen op weg naar de IJssel via het pad dat Roos en ik zo vaak hebben gelopen op weg naar onze jagervriend om wild te halen. Nu was ons doel de kasteel ruïne en van daaruit verder langs de NS-route op weg naar Zutphen; dat deel van de route had ik ook graag aan hem willen zien. Maar wat bleek, Ab had zijn brood vergeten mee te nemen en wilde even kijken of bakker Bril te Appen heel misschien open zou zijn op deze zondag. En zo maakte ik een uitstapje met Appie naar Appen; helaas bleek deze beroemde bakkerij gesloten, dus weer terug naar de route en bereikten we De Nijenbeek. Daar hebben we op een bankje onze lunch - gelukkig had Ab wat onduidelijk snoepgoed bij zich om te knagen - opgenuttigd; ik had tuinbonen met ui, spek en knoflook, gekruid met kerrie en gedroogde tomaat; smaakte voortreffelijk.

En toen begon het allermooiste stuk van deze wandeling en het deed me veel plezier dat Ab het helemaal met mij eens was dat dit toch wel heel erg mooie natuur was.

Uiteindelijk bereikten we Zutphen en hadden we een perfecte aansluiting naar Klarenbeek met de trein. De trouwe schicht stond te wachten en bracht ons terug naar Bilthoven. Onderweg bekeek ik de appies die ik had binnen gekregen die dag en dat was nogal verrassend; zonder dat ik ook maar een vermoeden had, bleken al mijn kinderen, d.w.z. officiële kinderen en donorkinderen een picknick te hebben gehouden met partners en kleinkinderen; bij elkaar een heel gezelschap!