Op de heuvel in de duinen; een "onsie" en niet in de lens kijkend. Geen boomvalk te zien. |
Als ik met Ab of Cyria ga wandelen kom ik er niet onderuit om mijn Swarovski mee te nemen; neem hem trouwens tegenwoordig ook regelmatig mee als ik niet voor de vogels ga maar voor de uitzichten; met name sloten met waterlelies en ander bloeiend spul zijn schitterend als je ze dichterbij haalt met zo'n voortreffelijke kijker; net van die natuurschilderijen zoals Monet die zo fraai op het canvas achterliet.
Boomvalken waren mij beloofd, maar het werd niet veel meer dan wat kuifeendjes, in de rui ook nog?! met als hoogtepunt een krooneend. Ik vertelde Cyria over het heggemusje dat ik langdurig heb bekeken vanaf m'n balkonnetje; leuk gezicht zo'n poetsend en kwetterend vogeltje dat zich zo lekker voelt op z'n takje. Zij ziet de vogels ook het liefst naar hun gedrag. Er vlogen enorme aantallen libelles rond, het voedsel van de boomvalk, maar geen boomvalk te zien. Hij is een soort tussenvorm van een overmaatse zwaluw, razendsnel wendend in de lucht, en een papegaai die behendig een libelle in één poot vasthoudt in de lucht en intussen lekker oppeuzelt als een pinda peuzelende papegaai.
Het gaat mij meer om gezellig praten en tal van onderwerpen, waaronder natuurlijk de nieuwe kinderen passeerden de revue. Het blijft fascinerend voor derden wat er allemaal speelt in die situatie. Cyria vertelde o.a. over plannen mbt een soort table d'hôte die ze wil gaan doen met haar partner die over een enorme tafel beschikt; leuk idee waarbij Roos en ik bij voorbaat al zijn uitgenodigd tot deelname.
Ze bracht me als vanouds naar station Heemstede en ik tufte naar huis. Ik was merkwaardig moe van deze relatief rustige dag en ging "ff legguh", werd tegen half twaalf, middenin de nacht wakker en na de pitstop de volgende morgen pas om 8 uur; had het even nodig kennelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten