Over "het gesticht"

De watertoren van Kwadijk

Was alweer een poosje geleden dat ik bij vriend en collega Jacques en zijn geliefde Ellen op bezoek was. Het kostte nogal moeite om via ns.nl of 9292 een goede treinverbinding naar Purmerend Overwhere te vinden; dan maar op de bonnefooi dacht ik, maar het liep als het bekende zonnetje en even voor 8 uur was ik al op genoemd station. De route naar de Oostdijk in de Beemster wist ik nog wel zo'n beetje en met behulp van een vriendelijke meneer vond ik het zonder moeite. Richting Kwadijk door het toch wat troosteloze Purmerend en daar begint de landelijke schoonheid van Noord Holland; ik zag de watertoren al in de verte. In Kwadijk rechtsaf richting Hobrede door de weilanden; kieviten en vooral rust en stilte. In Hobrede zag ik een begraafplaatsje helemaal in de stijl van "das Wirtshaus"; heb ik gefotografeerd voor een van de bloggies van gisteren.
Even verderop, bij het bruggetje heb ik even op de bushalte gekeken hoe laat ik de buurtbus kon nemen richting Purmerend. Eigenlijk kun je vlakbij waar Jacques en Ellen wonen met het OV komen; is een kwestie van even voorbereiden; er rijdt op werkdagen enkele keren per dag een busje van Overwhere naar Hobrede en verder naar Oosthuizen en Beets.

Begraafplaatsje van Hobrede

Over het brugje rechtsaf de B&B van Jacques en Ellen; op een paradijselijk plekje. Ellen had nog vakantie dus zij was er ook. Jacques en ik hebben elkaar altijd van alles te vertellen; toen we eenmaal uitgepraat waren over al onze (klein)kinderen - en dat zijn er inmiddels nogal wat - natuurlijk over "vroegig", onze gezamenlijke tijd op "het gesticht" zoals Jacques onze toenmalige werkgever benoemt. Hij heeft er een eeuwigheid gewerkt en ik toch ook ruim vijf jaar waarvan zo'n drie jaar samen met Jacques. Die drie jaar waren bepaald niet de onprettigste jaren van mijn werkzaam leven. En daarna natuurlijk de polletiek even doorgenomen; klopt allemaal niks van zoals 70-plussers allemaal weten (har har). Maar al met al waren we toch redelijk tevreden.
Ik overhandigde Jacques een flink stuk reuzel om uit te bakken en memoreerde dat ik toch wel mede door hem altijd van alles zelf ben blijven maken zoals brood, wijn, jenever, jam en dat ik graag mijn etenswaren bij de producenten haal.
Ellen zorgde voor een lekkere lunch met salade en knapperig brood. Daarna ging ik er vandoor en haalde keurig de buurtbus. Was toch nog een hele rit terug naar huis. De wandeling van 24 km van gisteren voelde ik nog. Toch nog gebridged met Roos en vervolgens als een blok geslapen.
Morgen hoog bezoek; Martijn komt op de thee met zijn geliefde Margot.