Bij Dick aan tafel. Was goed binnen te houden! |
Natuurlijk zat ik in de Intercity direct heerlijk te lezen en wel in het boek van Isabel Allende, Het Eiland onder de zee, een geweldige roman waarin de geschiedenis van de slavernij in Haïti wordt beschreven. Een jonge vrouw tegenover mij vertelde mij direct enthousiast dat ze dit zo'n fantastisch boek had gevonden en inderdaad, ik kan gewoon niet stoppen om door te lezen en dan is zo'n lange treinreis heerlijk.
Het was lekker weer. Op het busstation van Gulpen zat Dick al op me te wachten; we hadden met WhatsApp keurig kunnen afstemmen hoe laat we elkaar konden ontmoeten; hij had voor de zekerheid een bus eerder genomen uit Vaals, vriendelijk rekening houdend met de mogelijkheid dat ik een onverwachte aansluiting in Maastricht zou halen. We gingen direct aan de wandel; was nodig want ik had gewoon stijve benen van het langdurig in trein en bus zitten. Prachtig landschap en Dick weet altijd weer een andere route te bedenken geloof ik; het Limburgse landschap blijft sowieso van een grote schoonheid ook nu na de vorstperiode. Ik had me verheugd op een kop soep in "Het hijgend hert", een tent waar ik jaren geleden een keer heel gezellig in het cafétje had zitten slempen. Maar bij het voorbijgaan zag ik dat het Hijgend hert inmiddels was getransformeerd tot een grote schransplek c.q. kantine had ik het wel gezien en Dick had zelf soep voor de maaltijd; we liepen dus door.
Dick maakte tijdens de wandeling een leuke fotoserie waarop mijn fotogenieke gestalte regelmatig bewonderd kan worden.
Bij Dick thuis aangekomen bereidde hij een smakelijk kreeftesoepje, helemaal niet slecht en hij had verder voorzien in een smakelijke en voedzame maaltijd van drie (of vier?) gangen; smaakte me best.
Na het eten gingen we een serie wandelingen in Engeland bekijken die Dick van de BBC heeft gecopieerd. Ontzettend fraai dat Engelse landschap, vooral het Lake district sprak me aan maar ook wandelingen langs de smalle kanalen van Engeland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten