Op weg naar Tempio Pausania

Paleis op het grote plein van Sassari

Op maandklag 30 mei gingen we naar onze tussenbestemming, Tempio, een plaatsje in het groen aldus had Roos uitgezocht. Ze had er een B&B besproken aan de rand van het stadje zodat we er een dag lekker zouden kunnen gaan lopen. Maar eerst met het treintje van 8.00 uur van Alghero station naar Sassari, de qua grootte tweede plaats van Sardinië (na Cagliari).

Een lieve mevrouw liep helemaal met ons mee om
deze bekende fontein van Sassari te laten zien.
Hij is niet zo gek groot. Foto is van afstand genomen

Roos is echt een talenwonder; ze spreekt al een heel aardig woordje Italiaans! Daardoor vonden we al snel de plaats waar we aan het eind van de ochtend de bus naar Tempio wilden nemen en gingen we vervolgens zwerven door de binnenstad, eigenlijk vooral ook weer op weg naar het overheerlijke Italiaanse ijs. Leuke stad met een groot paleis en een plein met een heldhaftige koning op een sokkel. Ik vond er een groentenzaak met kersen! En uiteindelijk vonden we ook een ijswinkel. We genoten beiden van onze versnaperingen in een klein park, helaas zonder bankjes.
Vervolgens met de ARST bus naar Tempio, waar Roos ons als een echte reisleidster zonder dralen door de fraaie binnenstad van dit plaatsje naar de buitenrand, naar ons B&B leidde. Onderweg zagen we een bordje naar een restaurant dat zich afficheerde als typisch Gallurisch restaurant, streekgerechten dus waar wij zo van houden.

Aan het ijs in Sassari

Grappig onderkomen waar we hartelijk werden ontvangen door een bijzonder spraakzame maar ook goed geïnformeerde meneer. Hij wist ons te vertellen hoe we makkelijk bij de plaatselijke Nurage konden komen en ook de interessante dingen die in het museum van het nabijgelegen plaatsje Luras te zien waren. Later deze vakantie hebben we dit museum ook daadwerkelijk op zijn advies bezocht. Maar na ons geïnstalleerd te hebben gingen we nu eerst naar de Nurage, een uit grote brokken graniet opgetrokken bouwwerk uit de antieke tijd. Op aanwijzing van onze B&B meneer liepen we eerst langs het niet meer gebruikte spoor en bij de "grote weg" de spoordijk af en naar de Nurage. Gelukkig konden we er nog in. Heel imposant zo'n oeroud bouwwerk, nog voor het grootste deel intact. We zouden er later deze vakantie nog meer bezoeken. Steeds was ik bijzonder onder de indruk niet in de laatste plaats door al die duizenden jaren dat zo'n bouwwerk staande was gebleven.

Het B&B met de goed over de lokale bijzonderheden
geïnformeerd pensionhouder. Dankzij hem hebben we
meer gezien dan we hadden mogen verwachten.

Ons werd verzocht om vooral rustig te doen in de grote koepel van de Nurage, dit vanwege de daar rustende vleermuizen. Roos kon het natuurlijk niet laten om te proberen een foto te maken van deze nachtbrakers. Met de meegeleverde lantaarn verlichtte ik het plafond van de koepel; de vleermuizen trokken zich er weinig van naa, maar ook de camera vond het allemaal wel best. Pas na een fors aantal pogingen kreeg Roos iets van de vleermuizen in beeld. Het was fascinerend om die beesten daar aan het plafond te zien hangen. Af en toe fladderde er eentje rond onze hoofden.
Na het bezoek aan de Nurage gingen we lekker dineren bij het Gallurisch restaurant. Een glaasje "Mirto" van de zaak maakte de maaltijd af. We beginnen al een klein beetje te wennen aan het late eten.

Oeroude ingang van de Nurage. Met een lantaarn kon
je de duistere kamers in het gebouw bekijken zonder te struikelen.