Fossielendag

Prachtige fossielen in het museum

Na drie nachten Barumini vertrokken we voor een dag vol fossielen. Eerst naar het museum en de groeve van Genoni. We werden opgevangen door een zeer deskundige en zeer goed engels sprekende meneer. Allereerst een rondgang door het museum waar toelichting werd gegeven op de te bezoeken groeve maar ook op de verschillende archeologische bevindingen die hier in de omgeving zijn gedaan. Bij binnenkomst al direct een grote steen vol met vrij geprepareerde fossielen. Na afloop van de rondleiding mocht de groep zelf aan de gang met gesteenten waarin fossielen verwacht mochten worden. Dat was direct een actief gehamer en geklop. Ook Roos ging stevig aan de gang waarbij ik mij ertoe beperkte om haar te helpen door de steen zo veel mogelijk te fixeren. Verder heb ik hier en daar foto's gemaakt. Roos kreeg zelfs een mosselschelpje in beeld! Zowaar een heel bijzondere bevinding ha ha.

Samen op onderzoek

Daarna vertrokken we naar de groeve waar we nog meer informatie over ons uitgestrooid kregen. Wat ik vooral nog weet is dat er gewoon op de te betreden grond hele velden van fossielen zichtbaar waren. Dat is toch wel heel imposant.
Hierna kregen we een rondleiding met een niet-engels sprekende gids over de alhier gelegen hoogvlakte waar paarden vrij rond kunnen lopen en daarom "wilde paarden" worden genoemd. Zij zijn wel van een speciale postuur, wat klein en gedrongen en hebben harde hoeven waardoor zij hier in deze stenige omgeving goed kunnen leven.
Vervolgens trokken we door - of misschien was het een dag later, ik ben de tel een beetje kwijt en schrijf deze blog vooral adhv de foto's die ik gemaakt heb - naar de via dei graptoliti, een weg die genoemd is naar een destijds spectaculaire vondst van graptolieten, kleine fossiele afdrukken van zeer primitieve meercellige dieren.

Duidelijk zichtbaar zijn de graptolieten

Al direct vond Ad deze afdrukken door met zijn geologische hamer een stuk steen kapot te slaan. Op het breukvlak was een afdruk te zien. Op de oude vindplaats zelf sloeg Paul ook een stuk steen op deskundige wijze in tweeën en daar was een hele miriade van graptolieten zichtbaar. Ik was er behoorlijk van onder de indruk. Heeft daar miljoenen jaren in vergetelheid liggen wachten en wordt nu door ons zichtbaar gemaakt. Ik vind dat wat!
Tot slot nog even naar een strandje waar de meeste groepsleden lekker hebben gezwommen. Door naar Cagliari. Iedereen ging op eigen gelegenheid de stad bezoeken en een hapje eten. Was leuk om de stad weer te zien; waren we jaren geleden en ik kon me er niets van herinneren. Station bezocht, uiteraard. En heerlijk geslapen.

Tot slot nog even gezwommen