Alweer tien jaar geleden

De nieuwe generaties

Het was vandaag, 29 oktober 2013 precies tien jaar geleden dat mijn goede vader stierf. Te midden van zijn gezin nam hij afscheid van het leven; een warm mens ging heen. Niet alleen wanneer ik met m'n broers over hem spreek gaat dat altijd over de positieve uitstraling die hij voor iedereen had, maar vrijwel iedereen die hem heeft gekend dacht zo over hem: "hij had echt belangstelling voor je", hoor ik dan meestal.
Ik heb deze dag doorgebracht bij m'n jongste dochter met haar twee kinderen en nog een drietal kleintjes vanwege haar gastouderschap; jong leven op zo'n dag als deze. Arja memoreerde dat de kleine Evi deze dag precies 9 maanden oud was; zij vond het ook wel symbolisch. Zo gaat het leven voort.
Ik noemde het al vaker in deze Blog: de generaties gaan en komen als de bladeren aan de bomen.
Toen mijn vader stierf realiseerde ik me mijn eigen sterfelijkheid sterker dan ooit; doe wat met je resterende jaren nam ik mij voor; pak vooral de eerste tien jaar actief beet! Dat heb ik gedaan; er is veel gebeurd in die tien jaar en daar kijk ik met veel genoegen op terug. En vrijdag met broer Henk hebben we dat op de rand van het graf van onze ouders zitten gedenken.