Een heuglijke dag: Roos vierde vandaag haar verjaardag, haar 61e alweer. De ochtend begon al goed met telefoontjes van familie, felicitaties over facebook. Gezellig als er aan je wordt gedacht. We zouden er een gezellige dag van maken in den Haag, op bezoek bij Arja en de kids. Evenals Walter moest Arja wel werken, dus we konden om 4 uur op de thee komen. Dus eerst naar den Haag naar het gemeente museum. Een heel interessante tentoonstelling in het kader van het menselijk lichaam; misschien voor lieden met een wat zwakkere maag niet verstandig; een keur van "anatomische lessen", waaronder natuurlijk de bekende van Rembrandt aan de snijtafel met professor Tulp en zijn staf. Maar ook moderne werken in dit zelfde macabere thema van Demian Hirst en andere moderne kunstenaars. Misschien niet allemaal mijn goesting maar daarom niet minder interessant.
Tevens waren de meesterwerken uit het Mauritshuis, dat voor langere tijd wegens verbouwing gesloten is, hier ook opgehangen; wist ik niet; feest van herkenning. Het Gezicht op Delft van Johannes Vermeer hing er. Ik was 2 weken geleden nog op die plek bij mijn bezoek aan Delft.
Vervolgens met een vloeiende aansluiting van lijn 11 en lijn 4 naar het Monnickendamplein en naar Arja.
Daar werd net afscheid genomen van haar pupilletjes; Gijs herkende mij direct: "daar is opa boekje". Kleine Evi zat tevreden op Arja's arm en keek wat gereserveerd naar die ouwe kop van mij. Roos werd allerhartelijkst begroet door de kids. Ik vind dat zo'n groot genoegen dat kleine spul; ik had de neiging om meteen alles wat ik voor ze had meegenomen uit te gaan delen, maar ik hield me in. Arja moest van alles vertellen en vergat de thee; Roos had fondant en chocolaatjes meegenomen voor bij de thee; die hebben we ons goed laten smaken. Gijs en Arja konden er nauwelijks afblijven; ik natuurlijk wel met de van mij zo bekende zelfbeheersing (har har). Ik had een boekje voor Gijs en kleine appeltjes (Gijs appeltjes), nog uit de Bellet, Zuid Limburg, lekkere appels van een boomgaard hier uit de buurt van de Bilt, een mandje voor Evi met kleine schoentjes uit Madeira
Het leukste vond ik wel dat ik Evi mocht voeren met eten: "pap wil jij dat doen". Arja weet natuurlijk dat ik dat hardstikke leuk vind; dat gulzige vogelbekkie telkens opengesperd voor een lepeltje broccoli of yoghurt.
Daarna koffie en weer naar huis. In de trein terug zat Roos heerlijk te slapen. Thuis nog een glaasje wijn gedronken vanwege de verjaardag en daar belde Tycho nog. En toen tegen twaalf uur in Morfeus armen; ik moest weer vroeg op vanwege een vergadering de volgende dag.
Als een jong vogeltje doet ze steeds gulzig haar mondje open |
Vervolgens met een vloeiende aansluiting van lijn 11 en lijn 4 naar het Monnickendamplein en naar Arja.
Het leukste vond ik wel dat ik Evi mocht voeren met eten: "pap wil jij dat doen". Arja weet natuurlijk dat ik dat hardstikke leuk vind; dat gulzige vogelbekkie telkens opengesperd voor een lepeltje broccoli of yoghurt.
Daarna koffie en weer naar huis. In de trein terug zat Roos heerlijk te slapen. Thuis nog een glaasje wijn gedronken vanwege de verjaardag en daar belde Tycho nog. En toen tegen twaalf uur in Morfeus armen; ik moest weer vroeg op vanwege een vergadering de volgende dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten