Weer eens op de Strabrechtse heide

Stuifzand op Strabrecht

Vandaag was er een ALV van de sectie Thijsse van de Nederlandse Entomologsiche Vereniging. Vroeg op want de vergadering was in Heeze in het regio kantoor van Staatsbosbeheer. Jap, de voorzitter van de sectie houdt daar kantoor en we zijn er welkom. Eerst vergaderen en vervolgens een excursie olv Jap over de Strabrechtse heide; ben er vaak geweest maar met zo'n deskundige leiding pik je altijd weer nieuwe dingen op. Jan ten Hoopen, bosecoloog was erbij, altijd goed voor een interessant verhaal waar het insecten van dood hout betreft.
Maar eerst de vergadering natuurlijk. Het gaat behoorlijk slecht met de heide en dat komt vooral door de afwezigheid van micro-nutriënten, sporenelementen die niet alleen de dieren nodig hebben, maar ook de planten. Denk aan koper, cobalt, selenium, zink e.d. Vooral op de zandgronden zijn deze uitgespoeld door de invloed van de gebonden stikstof door industrie, landbouw en autoverkeer. Daar is helaas weinig aan te doen. Wat ik al zo'n jaar of 15 verwacht maar wat nu tot mijn schrik ook werkelijkheid wordt betreft de afwezigheid van deze sporenelementen ook in de producten van de intensieve landbouw. Jap vertelde in de vergadering dat koeien die gevoerd worden met mais, afkomstig van de al vele jaren intensief bemeste gronden zoals gebruikelijk bij de intensieve landbouw, onvoldoende micro-nutriënten bevatten zodat de beesten omvallen en extra voedingsstoffen nodig hebben. Dat voorspelt ook niet veel goeds voor de menselijke voeding uit de intensieve landbouw: iedereen aan de Davitamon Totaal zou ik zeggen. De reden hiervoor hangt hoogstwaarschijnlijk samen met de grote hoeveelheden gebonden stikstof in de atmosfeer maar vooral in de uitgereden mest die de voor opname van genoemde micro-nutriënten zo belangrijke mycorrizza het leven onmogelijk maken. Deze schimmels vormen een verlengde van de haarwortels en spelen een belangrijke rol bij de opname van mineralen. Ik word niet vrolijk van deze bevindingen; het hele ondergrondse ecosysteem begint om te donderen en wat dan? We hebben tenslotte slechts één aarde!
Na de vergadering gingen we letterlijk de hei op en vertelden Jap en Jan van alles over wat er leeft en ontwikkelt op de heide. Buitengewoon interessant. Moe maar voldaan kwam ik weer thuis.