Tranen om Zutphen

Stukje van de oude stadsmuur van Zutphen

De laatste dagen ben ik een beetje grieperig; verkouden, kouwelijk en een beetje futloos. Desondanks gisteren met Ab een flinke natuurwandeling (ruim 25 km) gemaakt in de paleistuinen van  het Loo in Apeldoorn en in de kroondomeinen. Vanmorgen werd ik pas om half negen wakker maar ik kon niet wachten om "De Schopenhauer kuur" van de hand van Yalom uit te lezen. Roos had al gezegd dat het boek erg onverwacht eindigde. Misschien wat sentimenteel, maar ik was zo ontzettend geroerd door het onverwachte einde van de centrale groepstherapie in het boek, dat de tranen me over de wangen stroomden; een fenomeen dat ik mij eerlijk gezegd niet kan herinneren van de afgelopen decennia (behalve dan als ik met de fiets tegen een koude wind in rijd har har). Het is een fantastisch boek, dat ik van harte kan aanbevelen. Ooit adviseerde Huib mij het boek "De therapeut" van de hand van Yalom en daar kwam ik niet verder dan het tweede hoofdstuk; ik ga daar mijn tanden nogmaals op stuk bijten.

Bij "De Klok" was historische info over Zutphen

Ik had de laatste bladzijde nog niet gelezen of daar belde Roos met de vraag of ik (nog?) ziek was; nou dat viel nogal mee. Dus hup met de trein van 10.30 uur naar Zutphen als afgesproken; een prachtige stad zoals ik al eerder beschreef in deze Weblog. De stad straalt zo'n rust, gezelligheid en ouderwetse menselijke maat uit dat we ons vreselijk hebben geamuseerd. Eerst het (kleine) oude centrum doorgelopen en een "twaalfuurtje" (alleen die ouderwetse benaming al!) genuttigd. Vervolgens naar het Henriëtte Polak museum dat even verderop aan de Zaadmarkt ligt. We zouden naar de tentoonstelling van Jan Mensinga gaan kijken. Die zag ik al eerder maar was er sterk van onder de indruk en wilde de werken graag opnieuw zien. Deze graficus heeft een zeer sterke uitdrukkingskracht; zijn werken die als illustratie zijn opgenomen in het boek "Vogels" vind ik heel bijzonder. En vervolgens weer verder door de binnenstad geslenterd.
Even later opnieuw zo'n gezellig établisement, De Klok, alwaar we koffie met zelfgemaakte appel/abrikozentaart hebben genomen. Halverwege had ik een beetje spijt want ik zat hardstikke vol. Maar gezellig was het en we hebben ons voorgenomen om daar een keer te gaan eten.
Tot slot naar het stedelijk museum van Zutphen. Als speciale tentoonstelling was er een expositie van Zilversmeden, modern en klassiek/antiek. Wat is dat toch een prachtig materiaal; het gladgepolijste oppervlak in de prachtige vormen is een genoegen om te mogen aanschouwen.
In de kelder van het museum was een expositie over de oorlog. En wat is deze stad aan het eind van de oorlog aangedaan?!

Een belegeringskogel uit de
80-jarige oorlog (1568-1648)

Bij een (mislukt!) bombardement van de Engelsen in 1944, werd een belangrijk deel van de oude stad verwoest met vele doden tot gevolg. De foto's van de puinhoop waren enigszins vergelijkbaar met die van het verwoeste Berlijn, zij het dat de schaal natuurlijk veel en veel kleiner was. Ik merk dat ik schoon genoeg krijg van al die oorlogsellende.

PS Bij één van de torens lagen nog een paar kogels uit de tijd van de 80-jarige oorlog; die waren toch ook niet mis.