Paleis het Loo

Verrijdbaar atelier van koningin Wilhelmina

Door Ab ben ik helemaal los op Het Loo en omgeving. Vorige week was ik met Roos in het paleispark van Het Loo om een stevige wandeling te maken en De Duddel op te zoeken. We hadden daarnaast ook kort de stallen bekeken en hadden het eenvoudige verrijdbaar atelier van Koningin Wilhelmina zien staan. Daar had ik graag een foto van gemaakt, maar we hadden geen van beiden een toestel meegenomen. Dat kon ik vandaag goed maken.
Het was zulk slecht weer met die regen dat ik besloot om het museum Paleis het Loo in Apeldoorn te gaan bezoeken. En dat was zeker de moeite waard. Nu ik wat meer heb gelezen over de verschillende stadhouders en paleis en de namen wat meer reliëf hebben gekregen, heb ik extra genoten van het museum bezoek. Als je dan de vertrekken ziet van de koning stadhouder Willem III ben je toch onder de indruk; koning van Engeland en stadhouder van de zeven provinciën. En de vertrekken van prins Hendrik, net als de meeste stadhouders een fervent jager, dus vertrekken vol jacht trofeeën, waaronder een enorme beer. Ook al de pracht en praal die over de eeuwen heen is gebleven en nu voor het publiek toegankelijk is dan geeft mij dat een goed gevoel. Niet te vergelijken met wat je in de paleizen van de Oostenrijkse of Pruisische vorsten te zien krijgt, maar helemaal de Nederlandse maat; eenvoudig en fraai; niet zo overdadig.
Het gebouw, ooit door de stadhouders als jachtverblijf gebouwd; de Veluwe was één groot jachtgebied voor de verschillende stadhouders; doorkruist met kaarsrechte "Koningswegen", waarvan ik er nog eentje heb gezien bij een wandeling met Ab over de Veluwe.
Bij mijn bezoeken aan het Paleispark heb ik het Wilhelminadal gevonden. En nu vind ik het zo'n roerende gedachte dat daar onze oude vorstin zat te schilderen met zo'n eenvoudige pipokar (hoe Nederlands kun je zijn als soeverein) als tijdelijk verblijf. Vond ik leuk.