Biest, de eerste melk die een koe geeft na het afkalven, wordt niet algemeen voor menselijke consumptie gebruikt. Het is ook geen product dat verkocht mag worden; een deel gaat naar het kalf, maar het grootste deel wordt gewoon niet gebruikt of op de boerderij zelf gebruikt bijvoorbeeld om pannenkoeken te bereiden. Maar het kan ook aan bekenden worden weggegeven natuurlijk.
Biest heeft een hoog eiwitgehalte en bevat volgens mij minder melksuiker dan melk, althans het smaakt veel minder zoet. Het heeft ook een heel andere consistentie; bovenop drijft na enige tijd bewaren een dikke gele laag, die ik niet als room beschouw. Voor de bereiding van brood bestaat er niets beters dan dit, althans voor gistbrood; brood wordt heerlijk zacht en luchtig; een soort broodverbeteraar eigenlijk. Zuurdesembrood maak ik gewoon met water.
Afgelopen vrijdag kreeg ik van Angelina, de boerin van Zuivelboerderij Boom en Bosch twee liter biest om brood mee te bakken. We hadden een deal afgesproken dat ik voor haar een rozijnen/noten brood zou bakken in ruil voor een ossentong die ze nog in de vriezer had liggen. Met biest als basis heb ik twee rozijnen/notenbroden gebakken waarvan één voor mijzelf.
En vanavond heb ik van een deel van de biest ouderwetse biestepap gemaakt. Dat is een subtiel proces want biest stolt bij 100 graden; verwarm je het hoger dan vlokt het eiwit uit en houd je drab over. Dat laatste was me al een paar keer overkomen. Maar nu is het me gelukt.
Hier het Recept
Een halve liter biest mengen met een paar scheppen suiker en een theelepel kaneel, goed roeren tot de suiker en kaneel zijn opgelost in de biest. Dan in twee kommen verdelen en die zet je in de oven bij 100 graden. Is eenvoudiger dan au bain Marie met pannetjes in pannetjes, maar dat werkt natuurlijk ook.
Het resultaat is heerlijk; een zachte zoete lammetjespap-achtig toetje. Je schijnt er eignelijk beschout doorheen te moeten doen, maar ik vind het zo al heerlijk. Ga ik vaker maken!
Het probleem voor de meesten van de lezers is natuurlijk hoe aan biest te komen?
Biest heeft een hoog eiwitgehalte en bevat volgens mij minder melksuiker dan melk, althans het smaakt veel minder zoet. Het heeft ook een heel andere consistentie; bovenop drijft na enige tijd bewaren een dikke gele laag, die ik niet als room beschouw. Voor de bereiding van brood bestaat er niets beters dan dit, althans voor gistbrood; brood wordt heerlijk zacht en luchtig; een soort broodverbeteraar eigenlijk. Zuurdesembrood maak ik gewoon met water.
Afgelopen vrijdag kreeg ik van Angelina, de boerin van Zuivelboerderij Boom en Bosch twee liter biest om brood mee te bakken. We hadden een deal afgesproken dat ik voor haar een rozijnen/noten brood zou bakken in ruil voor een ossentong die ze nog in de vriezer had liggen. Met biest als basis heb ik twee rozijnen/notenbroden gebakken waarvan één voor mijzelf.
En vanavond heb ik van een deel van de biest ouderwetse biestepap gemaakt. Dat is een subtiel proces want biest stolt bij 100 graden; verwarm je het hoger dan vlokt het eiwit uit en houd je drab over. Dat laatste was me al een paar keer overkomen. Maar nu is het me gelukt.
Hier het Recept
Een halve liter biest mengen met een paar scheppen suiker en een theelepel kaneel, goed roeren tot de suiker en kaneel zijn opgelost in de biest. Dan in twee kommen verdelen en die zet je in de oven bij 100 graden. Is eenvoudiger dan au bain Marie met pannetjes in pannetjes, maar dat werkt natuurlijk ook.
Het resultaat is heerlijk; een zachte zoete lammetjespap-achtig toetje. Je schijnt er eignelijk beschout doorheen te moeten doen, maar ik vind het zo al heerlijk. Ga ik vaker maken!
Het probleem voor de meesten van de lezers is natuurlijk hoe aan biest te komen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten