Carel Willink op station Amersfoort

Rokers in het rookvierkant van station Amersfoort

De surrealistische schilderijen van Carel Willink kent u vast wel. Dreigende wolken boven een weergaloos gecopieerd stukje Amsterdam en starende mensen, op weg naar iets onbestemds of gewoon als geportretteerde; vervreemdend, maar wonderschoon om naar te kijken. Hoe fijn zou het zijn als er weer eens een overzichtstentoonstelling zou komen van zijn werk.
Altijd moet ik aan "De laatste bezoekers van Pompeï", van de hand van Willink denken wanneer ik moet overstappen van de stoptrein naar de Intercity op station Amersfoort.
Strijk en zet staat er een aantal rokers aan de rand van het voor rokers bestemde reservaat rond een ingemetselde stinkbak voor de peuken. Allen wezenloos starend, vooral niet naar elkaar kijkend, want dat zou het lachwekkende van de situatie natuurlijk alleen maar accentueren; en maar zuigen aan de sigaretten; of hun leven er van afhangt. Dat is natuurlijk ook wel in zekere zin, zij het op andere wijze dan bedoeld in de zegswijze.
Carel rookte overigens zelf pijp meen ik.