Gaia hypothese?!

Nog best heel fraai hoor!

Wanneer ik zo in mijn eentje door 's-Heren dreven wandel overpeins ik van alles waarbij de omgeving me inspireert tot gedachten en integratie daarvan in oude kennis. Zo dacht ik over regelende krachten in een systeem in evenwicht zoals door James Lovelock in de jaren 60 werd gepostuleerd voor onze aarde: de Gaia hypothese. Overigens geldt de Gaia hypothese misschien in voor de mens overzichtelijke tijdsperiodes, maar is inherent in strijd met de biologische processen als besloten in de evolutie theorie, aldus Richard Dawkins, waarin hij ongetwijfeld gelijk heeft. Kijk maar naar de processen in een bijzonder grijs verleden toen de stromatolieten een gifgas, zuurstof (sic) gingen produceren en daarmee een groot deel van het bestaande biologisch leven vernietigden c.q. de gelegenheid gaf zich krachtig te ontwikkelen; een krachtig ontregelend effect van het toenmalige ecosysteem door één van de componenten die het heft in handen kon krijgen. Inmiddels vormen de stromatolieten een uiterst zeldzaam verschijnsel, nog slechts ergens in Australië aanwezig, en verder een veel aanwezig (gids)fossiel.
Inmiddels zijn wij mensen een biologisch verschijnsel dat, evenals destijds de stromatolieten een stevige invloed uitoefent op het ecosysteem. Niet alleen het klimaat wordt beïnvloed door industriële en andere activiteiten, maar ook de ecologische samenstelling; de mensheid is enorm in aantal toegenomen, daarbij het leefgebied van vele soorten veranderend en verkleinend en uitsterving van vele soorten bewerkend.
Wat mij feitelijk tot deze gedachten inspireerde was toch wel die overal in het Salland opspuitende waterfonteinen, pompen aangedreven door lawaaiïge tractoren die stinkend naar de uitlaatgassen het CO2 gehalte van de atmosfeer verhogen. Even kort door de bocht: de droogte wordt veroorzaakt door de klimaatverandering ten gevolge van het CO2 effect; het effect hiervan wordt bestreden met het oppompen van water waarmee het CO2 gehalte nog verder wordt verhoogd. Dit heet positieve terugkoppeling.
Net als het steeds maar meer gebruiken van "gewasbeschermingsmiddelen", oftewel landbouwgif. De insectenfauna die nodig is voor het bestuiven en voor het bestrijden van luizen en andere ongewenste dierkens op onze voedingsgewassen, worden mede uitgeroeid bij de bestrijding van de laatst genoemden zodat er steeds giftiger chemische middelen nodig zijn. Eveneens een geval van positieve terugkoppeling, oftewel een onwenselijke gedragslijn als je de toekomst van ons mensen in aanmerking neemt. En dat alles voor kort gewin.
En dan sjok ik rustig verder door een steeds eentoniger maar nog altijd mooi landschap want ons land blijft al met al best mooi, maar waar gaat dat heen? hoe zal dat gaan? om maar met Evert van der Pik te spreken.