Genoeg rupsjes

Een sloot met allemaal groene kikkers.
Een uitstekend kikkerzangkoor trad ongevraagd voor mij op.

Bij Roos aan het huis hangen twee nestkastjes met piepkleine opening; speciaal voor de pimpelmeesjes die als enige door zo'n kleine nestopening passen. Eén van de kastjes is al een poosje in gebruik en waarschijnlijk zijn er inmiddels jonge pimpeltjes want de oudervogels vliegen af en aan.
Had ik gisteren al een paar rupsjes die op mijn trui mee liftten, daar zat ik vandaag na de wandeling onder die piepkleine voorstadia van vlindertjes en andere insecten. Roos had genoeg gewandeld vond ze en zo trok ik er vandaag in m'n eentje op uit; gewoon vanaf het de fietsenstalling bij het station het bekende rondje. Lekker in korte broek en zonder rugzak liep ik relaxed en zat ergens op een bankje. Op m'n broek en in m'n nek van die rupsjes. Er passeerde een moeder en dochter met hond en een kort praatje maakte mij nog eens extra duidelijk dat het zou gaan waaien en dat het een stuk kouder zou gaan worden. Ik maakte de wandeling dan ook maar wat korter dan ik aanvankelijk gepland had en maar goed ook. Want het werd niet zomaar een beetje kouder maar het waaide ook nog eens ontzettend hard. Ik was blij dat ik weer thuis was. Zat ik lekker te lezen in "Aan de rand van de wereld", daar voelde ik zelfs nog zo'n rupsje in m'n nek; heb ik maar naar buiten gedaan: "vogelvoed denk ik", zei ik tegen Roos.