Verkiezingsdag

Roos en Martijn aan het reuze-ontbijt

Vandaag zijn er in NL verkiezingen voor de eerste kamer. Buurvrouw Kaat was gelukkig bereid om voor mij te gaan stemmen. Maar het was tevens onze laatste volledige dag in Krakau; Martijn had er zelfs een vrije dag voor genomen; hij zou ons de Joodse wijk laten zien.
Maar eerst ging hij vanmorgen naar de sportschool; ik geloof dat ik hem hoorde weg gaan, maar zeker ben ik daar niet van; om ons niet wakker te maken is hij 'smorgens muisstil. Morgen ga ik met mijn oren op steeltjes luisteren vroeg in de morgen; we moeten dan toch in ieder geval op gepaste wijze afscheid nemen.
Intussen appte ik wat met Nathalie en Mariska; de twee halfzusjes gaan elkaar vandaag weer eens ontmoeten. Binnenkort gaan Nathalie en ik naar een tentoonstelling in Amsterdam zo spraken we af.
Na de sportschool kwam Martijn wat hongerig thuis; hij nam een eiwit-shake voor de broodnodige proteïnen intake. En daarna gingen we met z'n drieën wel zo uitgebreid ergens ontbijten; het is niet te geloven wat er hier voor een paar euro's aan lekkers geserveerd wordt.
We liepen via het koninklijk paleis, Wawel heet dat meen ik, naar de Joodse wijk. Deze ligt buiten het centrum. Inmiddels is het geen Joodse wijk meer; na WO II waren er niet veel Joodse mensen meer in Krakau; inmiddels is de wijk behoorlijk vervallen, maar druk bezig aan een grondige revival. Allerlei hippe uitgaansgelegenheden hebben zich hier genesteld. Het geheel maakte een bijzonder gezellige indruk. Bij een oude synagoge, die gespaard is gebleven omdat bij een explosie het dak eraf was gevlogen, zaten enkele schoolklassen zo te horen met Israëlische kinderen. Daar in de buurt namen we een lekker soepje in een bijzonder gezellige gelegenheid.

In dit wat afgetrapte hoekje werd een scène
van "Schindlers' List" opgenomen

Verderop in deze wijk waren ooit opnames gemaakt voor de film "Schindlers' list"; Martijn liet ons een plekje zien waar een nogal bijzondere scène had plaats gevonden.Na een stevige wandeldag dronken we op de terugweg nog koffie resp. een biertje op de zelfde plek als waar we ook gisteren een afzakkertje na een volle dag hadden genomen.
We sloten de dag af met een heerlijk diner in een goed restaurant waar we helaas de enige gasten waren; de tent had beter verdiend. Het nagerecht dat ik had gekozen was wel zo formidabel lekker dat ik het wel van de daken af had willen schreeuwen zodat er meer bezoekers zouden komen.
Thuis toonde Martijn ons de al eerder beloofde Netflix reportage over de "ondergang van Cassini", een op miljarden kilometers afstand met uiterste precisie geregisseerde vernietiging door neerstorting van een kunstmaan die al jaren rond Saturnus had gedraaid. Was imposant; ik had wel wat meer informatie over de verzamelde informatie willen weten, maar deze operatie - toch vooral emo- TV - was wel degelijk informatief. 30 jaar aan zo'n mega-project werken is wel heel bijzonder! en dat hadden de projectleider en de technisch verantwoordelijke gedaan en dat was nu afgelopen met deze finale operatie.