Foto van de Zandkuil, genomen vanaf de weg. De groep is ijverig aan het werk. |
Om 6.30 ging de wekker en ik zou 's-avonds om 18.30, precies 12 uur later het pand weer binnen komen en dat om drie uur lekker te midden van de groep vrijwilligers aan de gang te gaan. Een krantje in de trein veraangenaamde de reis aanzienlijk en ik was dan ook snel in Den Helder. Aangekomen bij de bushalte Zuid Haffel is het nog een stukje lopen naar "de Hoge Berg", de geologische kern van Texel waarin de zandkuil ooit werd uitgegraven. Dit jaar geen kabaal van maaiers; in een serene stilte zag ik de groep lekker aan het werk. Het was prachtig weer; hebben we wel eens anders meegemaakt in maart. Het was een keer zo koud dat je aan het werk moest blijven om niet door de kou bevangen te worden. Maar nu was er een lekker zonnetje en was het zelfs warm als je uit de wind bleef en dat gaat makkelijk zo onderin de kuil.
Ben had de zelfde klus voor me als een vorige keer; dun afplaggen zonder de ondergrond te verstoren. Dit keer ging het helemaal naar wens van de projectleider Ben. De jonge doctor Bart was ook van de partij en we begroetten elkaar hartelijk; hij kwam mij bijstaan met de klus van het plaggen en we spraken met elkaar; gezellig zo al werkend in het zonnetje.
Als gezegd werd er zo rond half drie wat rustiger aan gedaan en eindigden de werkzaamheden op natuurlijke wijze; de meesten hadden het wel gezien. Nog een kopje koffie, nog even wat afscheid. Bart en ik reden met Adriaan mee naar de boot; daar nam Bart de trein naar Amsterdam en ik reed mee met Adriaan; had hem lang niet gesproken.
Thuis at ik van de Gulyas en die was tadelos lekker! En nog gebridged met Roos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten