Gouden Leeuw

Zeg maar: "Käse" riep ik nog waarop iedereen wel
zo moest lachen, hetgeen de bedoeling was

Vandaag gezellig gewandeld met vriend Ab. Deze keer niet vanwege de ganzeneieren; gisteravond heb ik er zo'n twintig verwerkt tot struif om e.e.a. te kunnen bereiden; de eierschillen heb ik vanmorgen eerst maar even fijn gemaakt voor Roos' tuin.
Dat was vroeg opstaan; Ab komt altijd vroeg maar nu moest er ook nog rekening worden gehouden met de overgang naar zomertijd. Voor mij niet zo'n groot probleem want de dag duurt mij eigenlijk altijd een uur te lang; ik heb gisteravond alle klokken in huis alvast een uur vooruit gezet en ben om half elf zomertijd naar bed gegaan; werd dan ook keurig voor de wekker om 6.15 uur al wakker. Thee gedronken, brood klaar gemaakt om mee te nemen en nog even gewacht op Ab, en ja hoor om 10 voor acht kwam hij aangetuft. Beginnen we zo vroeg en dan zitten we al met een koppie thee te ouwenelen en dat gaat dan zo de hele dag door! Uiteindelijk moesten we nog hals over kop weg omdat we op tijd de bus in Otterlo wilden halen om naar Hoenderloo te gaan voor vertrek; het plan was de étappe van het Trekvogelpad door het Nationaal Park de Hooge Veluwe.
Daar aangekomen miste ik de bekende pisbak zoals die altijd in Edam voor me klaarstaat; maar een heg bood uitkomst. Eenmaal in Hoenderloo natuurlijk eerst chocolademelk met een punt appeltaart bij de Boer'nkinkel. Daar was een grote groep Duitsers gehuisvest; ze waren net klaar met het ontbijt. Toen ik af wilde rekenen stond er een hele rij Duitsers voor de kassa, eveneens om af te rekenen. Ik kwam met één van de dames in gesprek en vroeg wat zij hier met de groep zoal ondernamen. Natuurlijk het Kröller-Müller museum en het prachtige park; het bleek een groep te zijn die op een culturele excursie was. "En vandaag zeker naar het Rijksmuseum in Amsterdam?", vroeg ik schertsend. Nee, ze gingen vandaag naar Bronkhorst waarop ik waarschuwde dat ze niet te snel moesten lopen omdat het zo klein was dat je het kon missen. Ook maakte ik hen attent op het etablissement "De Gouden Leeuw"; tot mijn verbazing wist de Duitse mevrouw het woord "Gouden" feilloos uit te spreken, waarvoor ik haar dan ook complimenteerde. Bleek ze een Nederlandse te zijn; we moesten toch lachen.
Buiten gekomen werd ik tot fotograaf van de groep gebombardeerd; kostelijk; Ab maakte er een foto van. Was een grappig begin van onze wandeling waarover eigenlijk niets anders valt op te merken dan dat het weer een fraaie wandeling was; lekker rustig en met het bekende St Hubertus en het museum. En we kletsten weer wat af.
Terug in de auto kon ik niet stoppen met gapen; was nog niet eens 15 km maar met het prachtige weer en de koude wind was ik toch wel rozig geworden. Ab apte nog dat het een gezellige dag was geweest en stuurde meteen de hier getoonde foto mee.