Sentimentele ouwe zak?

Broer Henk maakt me daar wel eens voor uit wanneer ik het over "vroegig" heb; misschien heeft hij gelijk. Na de wel heel bijzondere dag van gisteren heb ik opnieuw erg kort geslapen; om vijf uur stond ik alweer in de vleespan te roeren en thee te zetten. Wat gelezen in mijn favorietje: "de Odysseia" van een zeker Homeros. En toen schoot het me te binnen dat ik nog een bepaalde "link" wilde toevoegen aan de blog van zaterdag; een link naar de ouverture van de opera "Tommy" van The Who, een rockgroep uit mijn jonge jaren. Natuurlijk direct gevonden en bij het luisteren stroomden de tranen letterlijk over m'n wangen; het is emotioneel voor mij toch ook wel een hele gebeurtenis hoor. De gedachten buitelen over elkaar heen; onbeschrijfbaar maar intens en muzikaal als ik ben komt muziek zo krachtig bij mij binnen en dit was een link naar een nog veel ouder verleden; mijn eigen jeugd. Die nieuwe kinderen, jonge mensen betekenen zo'n verrijking voor ons. Ik heb gisteravond nog zitten appen met Nathalie en Mariska en afspraken gemaakt voor dinsdag en woensdag; ik moet hen gewoon weer zien en spreken.
PS Bij Johann Sebastian houd ik het nu toch langer uit dan bij The Who har har; hier mijn favoriet van Bach. Hield ik het overigens nu ook niet droog bij. Kennelijk wel erg veel emotie in m'n oude lijf.
PS 2 Op youtube staat een complete uitvoering van de rockopera Tommy die ik van harte kan aanbevelen!