 |
| Het meest markante stuk antikiteit van Naxos de poort van de nooit afgemaakte Apollotempel |
Eerst naar het archeologisch museum van Paros. Ongelooflijk hoe oud de gevonden restanten zijn; tot 4000 jaar BC, het stenen tijdperk. Messen van obsidiaan, maar ook fraaie beeltenissen; een vrouw met een gezicht dat mij sterk aan de Etrusken deed denken. Grafresten en versieringen, een enorm stuk tekst, ingehakt in marmer. Beeldhouwkunst, het was indrukwekkend.
Nog wat inkopen gedaan en toen naar de boot, op naar Naxos, het eiland waar die arme Ariadne door Theseus werd achtergelaten. Naar ik begreep van Argyris, die zo veel weet, was het de god Dionysos die verliefd was geworden op het meisje; bij mijn weten was Theseus door een godin ingefluisterd dat hij haar moest verlaten?! Wie het weet, mag het zeggen.
Toen de boot aanlegde in Paros realiseerde ik me wat massa toerisme is; een dichte stroom mensen als een levende rivier kolkte van de loopplank naar beneden. Ik voelde enige reserve tegen dit verschijnsel opborrelen en vroeg mij af of ik daar nog wel deel van wil uitmaken.
Nog wat inkopen gedaan en toen naar de boot, op naar Naxos, het eiland waar die arme Ariadne door Theseus werd achtergelaten. Naar ik begreep van Argyris, die zo veel weet, was het de god Dionysos die verliefd was geworden op het meisje; bij mijn weten was Theseus door een godin ingefluisterd dat hij haar moest verlaten?! Wie het weet, mag het zeggen.
Toen de boot aanlegde in Paros realiseerde ik me wat massa toerisme is; een dichte stroom mensen als een levende rivier kolkte van de loopplank naar beneden. Ik voelde enige reserve tegen dit verschijnsel opborrelen en vroeg mij af of ik daar nog wel deel van wil uitmaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten