Een gaatje in de blog

Mijn opa in gesprek met zijn schoonzus, voor mij
(oud)tante Evie, zus van oma Sientje

Soms gebeurt het dat er niets vermeldenswaardigs gebeurt op een dag of dat ik vergeten heb wat voor "belangrijks" is gebeurd en dat ik zelfs geen boek heb te bespreken en geen overpeinzing. Tja, dan ontstaat er een gaatje in m'n daily blog, zo ook vandaag. Maar daar maak ik graag gebruik van voor een anecdote.
Ik was eens bij mijn grootouders op bezoek, in Zaandam, Czaar Peterstraat 60, ik denk nog met veel warmte aan dat huis waar ik als klein kind wel eens mocht logeren; inmiddels geamoveerd. Maar daar gaat het nu even niet om.
Mijn grootvader zat aan de telefoon en zei - terwijl ik naast hem zat - : "wij hebben geen kleinkinderen"?! Zijn oudste kleinzoon zat naast hem. Destijds vond ik dat maar raar, begreep het ook niet goed. Later realiseerde ik me dat in opa's idee de generaties in elkaar waren overgegaan; hij stelde zijn kleinzoons in de generatie van zijn zoon, mijn vader dus. Ik was ook geen kind meer, maar een volwassen man.
Intussen merk ik dat ook wel eens bij mezelf. Zal niet zo gauw zeggen dat ik geen kleinkinderen heb, maar dat zijn ook nog echt kinderen; de oudste, Gijs is nog maar 7 jaar oud. Maar als ik bij mijn broer Henk ben geweest merk ik dat ik zoon Peter vaak "Henk" noem; en als ik het over Henk heb, heb ik het vaak over "Peter", dus ook daar lopen de generaties een beetje in elkaar. Ook noem ik mijn zoons regelmatig "broer"; ze voelen ook aan als broers, gelijkwaardigheid kennelijk of zo iets.
PS Eigenlijk had ik de blog de prikkelende titel: "wij hebben geen kleinkinderen" willen geven, maar dan krijg ik het aan de stok met enkele van mijn dochters vrees ik en dat durf ik absoluut niet te riskeren!