Gieten en Groningen

Bruggetje over een oude spoorweg

Vanmorgen om iets over zevenen ging de "ep"; Roos: "ik zit al in Zwolle". Dat betekende dat zezo rond 9.00 uur in Gieten kon zijn. Natuurlijk hoefde ik me niet te haasten; om kwart over acht aan het ontbijt en even later een telefoontje dat ze er al aankwam. En ja hoor, in de verte zag ik haar vief aan komen lopen in haar rode jasje.
Ik had al gevraagd om een extra bordje en zo zaten we met z'n tweetjes verder te ontbijten. Zo rond half tien gingen we op pad en op geleide van de GPS liepen we de etappe Gieten - Borger van het Drenthepad. Om der tijds wille hebben we een enkel stuk afgesneden maar al met al was het toch zo'n dikke 15 kilometer die we liepen.
Het Drenthepad heb ik een aantal jaren geleden ook al eens gelopen; mooie natuur-etappes, afgewisseld door eindeloze velden boerenland. Ook vandaag was dat het geval; geen wonder dat ik er eigenlijk niets specifiek van herkende, totdat we via een wandel/fietsbrug over een oude spoorweg werden geleid; die wel erg specifieke brug herkende ik zonder twijfel. Een foto hiervan siert dan ook het eerste deel van deze blog.
Aangekomen in Borger zochten we het P + R busstation Borger. En daar kwam net de Q-bus aangereden. We waren al met al wel erg op tijd in Groningen, dus eerst rustig aan de koffie op een terrasje. Zon hadden we inmiddels genoeg gehad dus een beetje in de schaduw. Al snel kwam Nathalie  aangefietst en schoof bij ons aan op het terrasje; een stuk tarte tatin ging er wel in. Vervolgens een excursie naar het universiteitsgebouw; een echte ouderwetse collegezaal met harde houten bankjes; een spiegelzaal waar op dat moment een receptie plaatsvond; hoogleraren in toga, kennelijk een examen of promotie; leuk om te zien!
Vervolgens door naar het "Vondelpark van Groningen"; allemaal mensen op het gras; muziek, spel en wat dies meer zij. Tot slot naar het universiteitsmuseum en de expositie waaraan Nathalie ruimschoots haar bijdrage heeft geleverd. De in 1980 opgegraven "mutsen van Smerenburg" maakten deel uit van deze expositie, maar verder ook kunstwerken van de Inuit, de eskimo's, werktuigen en meer zaken van boven de poolcirkel en dat alles voorzien van duidelijke informatie voor de toeschouwer.
Laatste programma-onderdeel was een maaltijd waarbij ook "Kees" aanschoof bij de Toko Semarang, één van de vijf beste toko's van NL, ja ja en dat in Groningen!
De reis terug naar huis viel me niet mee; het was me het weekje wel; ik was de uitputting nabij. Gelukkig stond de bus er nog ondanks dat de trein vertraging had; helaas reed hij voor m'n neus weg mij uitdagend tot een serie bijzonder krachtige vloeken. Ik sjokte toen maar naar de flat en ben direct gaan slapen.