Hete stoom in Toscane

Etruskische pijp met boorzuur

Vandaag een kolfje naar Hans' hart; een geologisch uitstapje! Al eerder had onze reisorganisator Hans ons op de vulkanische aspecten van Italië en van Toscane in het bijzonder op de hoogte gesteld. In de afgelopen tientallen miljoenen jaren is Italië ontstaan door de de tectoniek van moeder aarde waarbij een stuk oude zeebodem is opgestuwd en ver boven de zeespiegel is uitgerezen. Vulkanisme hoort daarbij en daarbij ook de enorme hitte van magmahaarden. Dit alles heeft er onder andere toe geleid dat er hier in Toscane omstandigheden zijn ontstaan die het mogelijk hebben gemaakt om deze aardwarmte te gebruiken om energie, in dit geval zelfs electriciteit op te wekken. Een vervelende bijwerking is dat er ook veel CO2 bij vrijkomt, in dit geval via het gloeiend hete water uit de aarde opstijgt, dus niet door verbranding van fossiele brandstoffen. We gingen vandaag een kijkje nemen bij deze centrale.

Onder hels kabaal ontsnapt de stoom

Maar eerst een stevige rit met de bus door het Toscaanse landschap. Zo langzamerhand krijgen Roos en ik het gevoel dat dit landschap dan wel heel mooi is, maar toch vooral met de auto en niet te voet. Er loopt een enkel bekend wandelpad door Toscane, maar wat wij ervan gezien hebben noodt niet echt; grootschalig en heel weinig kleine weggetjes. In al die dagen hebben we slechts 1 keer een wandelroute aangegeven gezien. Dat belooft weinig zeker als je het vergelijkt met de Ardennen of de Eifel. Daarentegen zijn de Toscaanse dorpen en steden zeer de moeite waard!
We kregen in de electriciteits centrale een goede uitleg. De winning van Boorzuur was ooit de reden waarom dit gebied werd geëxploreerd; de Etrusken wonnen hier al deze grondstof voor de keramiek. Ook in de moderne tijd was de winning van boorzuur de primaire "drive" voor de industrie alhier. Verhitting vond plaats met behulp van het hete water en later de natuurlijke stoom die hier vanwege het vulkanisme voorhanden was.

Het zwaard staat nog fier in de rots!

Inmiddels wordt de stoom van grote diepte betrokken; water wordt in de grond gepompt en de stoom wordt onder hoge druk gewonnen en electriciteit opgewekt in centrales. Overal in het landschap lopen de pijpen waardoor de stoom wordt aangevoerd vanuit 500 putten. We kregen een demonstratie waarbij een ventiel van zo'n put op afstand werd open gezet. We waren gewaarschuwd; met hels kabaal ontsnapte de stoom onder hoge druk; een imposant geheel.
Tot slot brachten we nog een bezoek aan een Cisterziënzer klooster, gesticht rond een heilige plek waar ooit San Gargano zijn zwaard in een rots zou hebben geplant als teken gods', het heilige kruis voorstellend. Het klooster van deze bouworde stond nog stevig rechtop maar was ontdaan van dak.De ruïne was nog indrukwekkend. Roos en ik maakten nog een ommetje door de natuur daar in de buurt. Het zat er op. Al met al een indrukwekkende cultuur reis met een interessant geologisch randje en dat in een fraai landschap waar je ook nog eens verdraaid lekker kon eten.

Afscheid van de villa Scacciapienseri

De reis werd afgesloten 'savonds met een afscheidsdiner in het hotel met een leuk afscheidspraatje van Theo. Voor het laatst genieten van de fraaie tuin van het hotel en een goede nachtrust. Morgen weer huis.