Vanmorgen vroeg kreeg ik bericht van het blad Freya magazine. Had ik me enkele weken geleden beschikbaar gesteld voor een interview over zaaddonorschap daar werd ik nu gevraagd of ik misschien bereid was om zelf het artikel te schrijven aan de hand van een vragenlijstje; de redacteur in kwestie vond dat ik een vlotte pen van schrijven had en ik voelde me enigszins gevleid. Zij gebruikte in het bericht zo'n grappige neologie; er was enige haast geboden bij de productie van het artikel; het moest woensdag bij de corrector zijn dus was het nodig om te "schakelen".
Natuurlijk is taal niet iets dat in graniet is gebeiteld maar een levend iets; vergelijk maar eens het Zuid-Afrikaans met het huidige NLs dan zie je hoe honderden jaren separatie verschillen doen ontstaan. "Schakelen" heeft in deze context iets van "druk, druk, druk", zoals "het hele plaatje" een neologie is die overzicht moet uitdrukken. Ik vind het wel grappig om dit soort uitdrukkingen nog tegen te komen; horen in het zakelijk spel thuis en daar merk je als pensionado weinig meer van.
Natuurlijk is taal niet iets dat in graniet is gebeiteld maar een levend iets; vergelijk maar eens het Zuid-Afrikaans met het huidige NLs dan zie je hoe honderden jaren separatie verschillen doen ontstaan. "Schakelen" heeft in deze context iets van "druk, druk, druk", zoals "het hele plaatje" een neologie is die overzicht moet uitdrukken. Ik vind het wel grappig om dit soort uitdrukkingen nog tegen te komen; horen in het zakelijk spel thuis en daar merk je als pensionado weinig meer van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten