Een gegeven paard

Omvergewaaide boom. Ligt er vast niet al vanaf 1953,
maar, wie weet?!

Door onze "vrijwillige verbanning" - aldus Huib - en de verhuisperikelen van Huib hadden we dit jaar slechts een keer in januari gewandeld. Gelukkig was er nog een dag deze week dat het ons beiden schikte en zo ontmoetten we elkaar op station Rijswijk, de nieuwe woonstede van Huib en Thea. 

Huib had een grapje gemaakt over kamer bezoek; een rudimentair begrip uit onze dispuutstijd toen het verplicht was om elkaar te bezoeken. En aangezien er sprake was van een verhuizing zou ik de "nieuwe kamer" gaan bekijken. 

We liepen via een lelijke betonwoestijn - ik was benieuwd? - uiteindelijk naar een villawijk, waar de nieuwe bewoning van onze vrienden onderdeel van uitmaakt. Een prachtig licht en enorm groot pand met uitzicht op een park; bijzonder fraai gelegen allemaal en dat in de randstad. Uniek mooi plekje hoor!

Achterkant van de buurflats waar ik heb gewoond.
Achteraan mijn kleuterschooltje

En dan natuurlijk een wandeling in de nieuwe woonomgeving. Merkwaardig veel groen in deze stadswijk; de wandeling van station naar de villawijk had mij een andere indruk gegeven dan wat ik verder van Rijswijk heb gezien. Al snel kwamen we in de Haagse wijk Moerwijk: "hier heb ik in mijn prille jeugdjaren gewoond", riep ik uit. En ja hoor, we liepen via "Overvoorde", een park van Rijswijk, naar de Middachtenweg waar ik van pakweg 1952 tot 1954 met mijn ouders heb gewoond op nummer 174 (wat een geheugen hè?!). Van park Overvoorde herinner ik mij nog een bezoek na een storm waarbij enorme eikenbomen omver waren gewaaid. Dat moet de westerstorm van 1 februari 1953 zijn geweest. Toevallig lag er in het park een omgevallen eikenboom; vast niet van die storm in 1953 maar een leuke foto voor de blog.

Natuurlijk wilde ik even het wijkje in. Eerder was ik hier al eens met mijn Haagse schoonzoon Walter; hij vertelde toen dat de flat waar ik gewoond had zou worden gesloopt en inderdaad stond er nu iets anders. Wat er nog wel stond was mijn kleuterschooltje waar ik een zeer korte tijd op heb gezeten.

Via oud Rijswijk en nog een boel groene stukken kwamen we uiteindelijk weer bij het station waar Huib en ik afscheid namen.
In de trein zaten twee mannen van pakweg 25 jaar die nog studeerden. Wat ze studeerden kon ik niet uitmaken maar wel dat zij over het onderwerp "spreekwoorden en gezegden" geëxamineerd waren. En dat er iets met paarden, mond en gegeven moest zijn. Ik kon het niet laten om hen het oude gezegde: "je mag een gegeven paard niet in de bek kijken" voor te houden en wat het betekent. Roos had mij laatst ook opmerkzaam gemaakt op het verdwijnen van gezegdes uit onze dagelijkse taal. 

IJs halen bij bakkerij Top. Hele straat verstopt en een rij
wachtende scholieren voor de kraam.

Aangekomen in station Bilthoven, op weg naar de visboer voor het onvermijdelijke harinkie kwam ik langs de ijskraam van banketbakkerij Top; er stond gewoon een rij van allemaal scholieren. De zomer is nu echt begonnen!

Terug gelopen door het bos; heerlijk die rust van zo'n bos. Natuurlijk kwam ik weer bekenden tegen en maakte ik een praatje met een van de voormalige buurtgenoten met wier man ik vroeger wel gebasketbald heb. En even later kwam ik René tegen van de bridgeclub waar we vroeger speelden. Leuk om zo ingeburgerd te zijn. Zal Huib als wandelaar en fietser ongetwijfeld ook krijgen in zijn nieuwe buurtje.