Uden en Vorstenbosch

Spreekt voor zich

Vandaag de eerste ontmoeting met Mariska buiten het Fiom om. We zouden ergens in de buurt van Vorstenbosch, haar woonplaats een ommetje gaan lopen met de kinderen. Je moet elkaar toch een beetje leren kennen nietwaar. Nu wilde het ongelooflijke toeval dat Roos een boek van drs. P. had besteld via boekwinkeltjes.com waarvan de verkoper in Uden woonde, de plaats waar ik met Mariska had afgesproken. De stadsdichter Maarten van der Elzen was de verkoper; ik had met hem vrij vroeg afgesproken - kwam goed uit met het Dalvrij abonnement, sprak de gierigaard in mij - en de bij een dichter behorende breedsprakigheid vulde de tijd, zodanig dat het wachten op Mariska en de kleintjes behoorlijk werd gevuld. Zo tegen de afgesproken tijd liep ik wat heen en weer op het enorme terrein van het busstation en ja hoor, daar was ze. De kleintjes achterin; voor Lieva had ik een knuffel meegenomen, een eekhoorn met de naam "pluimstaart" en voor Guusje een zacht fluwelen olifantje dat Roos voor haar had. Direct een hoop gebabbel. Lieva muntte mij direct als "opa"; doet me plezier!
We reden naar een bosgebied in de buurt en wandelden daar al babbelend - tja, wat kenden we elkaar - terwijl de kleintjes aandacht vroegen zoals het kleintjes betaamt. Lieva wilde iedere kabouter bekijken en Guusje wilde vooral door de zand/modder kruipen; Mariska vond het allemaal best; in mijn ogen een goede moeder dus.
Het begon licht te regenen en we keerden terug naar de auto. Een mevrouw aldaar vond het leuk om voor ons de foto te maken die deze blog siert. Kopje koffie gedronken bij de familie thuis en een boterhammetje weggeknaagd; ik had brood met twee soorten kaas meegenomen en Lieva wilde daarvan wel meeëten. Dat heeft ze geweten; er was een scherpe blauwschimmelkaas bij; ze grilde ervan toen ze een hapje nam. Dan maar liever die andere. Was een fijne dag geweest.
Met de buurtbus weer terug naar Den Bosch en door naar huis.