Roos heeft een goede neus voor bijzondere boeken. Onlangs kwam ze van de UB met een boek van de hand van Eckermann, "Gesprekken met Goethe"; een veel gelezen exemplaar dat met de nodige voorzichtigheid behandeld moet worden. Ik vroeg haar of ze het direct zou gaan lezen of dat ik het misschien van haar mocht lenen. En zo begon ik aan dit boek. Ik kwam nog niet veel verder dan de inleiding en lees dan hoe een doorzetter in de 18e-19e eeuw veel kon bereiken.
Eckermann kwam uit een zeer eenvoudig, armelijk milieu en had in zijn kinderjaren nauwelijks scholing ondergaan. Hij merkte eigenlijk toevalligerwijze dat hij tekentalent had doordat hij een paardenkop overtekende en daarvoor van zijn ouders complimenten kreeg. Hij ontwikkelde dit talent op eigen houtje maar kon het ook tonen aan de hogere klasse van het dorp waar hij woonde.
De man moet een bijzonder verstand hebben gehad want via het tekenen en de schilderkunst - die hij als soldaat in het leger tegen Napoleon kon toetsen aan de NLse schilderkunst - kwam hij in de poëzie terecht. Hij zette alles op alles om naast het verdienen van het aardse slijk ook scholing te ondergaan; dit ging uiteindelijk ten koste van zijn gezondheid.
Maar hij werd een bekwaam schrijver/dichter en werd opgemerkt door de grote Goethe. Uiteindelijk stuurt Eckermann een verhandeling van zijn pen aan Goethe ter beoordeling en deze nodigt hem uit voor een bezoek. En daar begint het eigenlijke boek.
En die eerste beschrijvingen Eckermann over de ontmoetingen met Goethe zijn veelbelovend; ik zie er naar uit om het boek te volbrengen; rustig lezend op m'n bank met het boek voorzichtig op de armleuning want ik wil het niet beschadigen.
PS Het is weer zo'n juweel uit de "privé-domein" serie, net als Paustovski's "Begin van een onbekend tijdperk".
Eckermann kwam uit een zeer eenvoudig, armelijk milieu en had in zijn kinderjaren nauwelijks scholing ondergaan. Hij merkte eigenlijk toevalligerwijze dat hij tekentalent had doordat hij een paardenkop overtekende en daarvoor van zijn ouders complimenten kreeg. Hij ontwikkelde dit talent op eigen houtje maar kon het ook tonen aan de hogere klasse van het dorp waar hij woonde.
De man moet een bijzonder verstand hebben gehad want via het tekenen en de schilderkunst - die hij als soldaat in het leger tegen Napoleon kon toetsen aan de NLse schilderkunst - kwam hij in de poëzie terecht. Hij zette alles op alles om naast het verdienen van het aardse slijk ook scholing te ondergaan; dit ging uiteindelijk ten koste van zijn gezondheid.
Maar hij werd een bekwaam schrijver/dichter en werd opgemerkt door de grote Goethe. Uiteindelijk stuurt Eckermann een verhandeling van zijn pen aan Goethe ter beoordeling en deze nodigt hem uit voor een bezoek. En daar begint het eigenlijke boek.
En die eerste beschrijvingen Eckermann over de ontmoetingen met Goethe zijn veelbelovend; ik zie er naar uit om het boek te volbrengen; rustig lezend op m'n bank met het boek voorzichtig op de armleuning want ik wil het niet beschadigen.
PS Het is weer zo'n juweel uit de "privé-domein" serie, net als Paustovski's "Begin van een onbekend tijdperk".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten