Een forse libel is ingevangen door de carnivore zonnedauw. Deze foto heb ik van Ab gekregen; was niet van vandaag, maart wel mooi! En toepasselijk. |
Voordat we aan de slag gaan lopen we door het terrein en bekijkt Ab het effect van het maaien van de afgelopen keer. Hij kan het landschap perfect lezen aan de hand van de soorten die verschijnen; met name natuurlijk het veenmos, indicator voor de gewenste omstandigheden.
Na de lunch gingen we het tweede stuk doen en liepen we weer eerst de inspectietocht. Ik merkte bij een kaal stuk op: "dit vind ik nou echt zo'n stuk waar zonnedauw zou kunnen staan". Was nog niet eerder in de Koogbraak gezien en Ab merkte op: "zou kunnen", en wees naar een stukje iets verderop en tot zijn grote genoegen stond daar inderdaad de eerste zonnedauw van de Koogbraak!
Ab maaide om de kleine stukjes met ratelaar, zonnedauw en rolklaver heen; de rest werd kort afgesneden en aan de slootkanten gedeponeerd bovenop de maaiselresten van voorgaande jaren; het verteert vrij snel en daar waar ganzen lopen verdwijnt het zelfs helemaal.
Ab is een taaie; ik werd in de loop van de dag moeier en moeier en was telkens blij als we weer een slokje en/of een hap gingen nemen, zittend in de aanhanger. Ab voelt dat prima aan en even over drieën stopten we. Was weer een gezellige en plezierige dag geweest. En de aanwezigheid van de zonnedauw bewijst toch maar dat we het ergens voor doen! Fijn resultaat.
Zo zag het er vandaag uit na onze inspanningen. De plukjes die zijn blijven staan bevatten de zonnedauw, ratelaar en rolklaver zodat ze goed kunnen uitzaaien. |
En de volgende dag, zondag heeft Ab het laatste stukje nog even afgemaakt. Onvermoeibaar en grote inzet voor behoud van deze mooie natuur. Hulde Ab! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten