Toen we gisteravond aankwamen in het hotel in Geiselwind had ik gelukkig weer toegang tot internet met een prima WiFi verbinding. Een paar mailtjes waren daarbij met o.a. eentje van een mij onbekende "Fred" van Fiom, de organisatie waar ik mij jaren geleden gemeld had i.v.m. het donorschap. Van deze organisatie had ik al eens een enquete in moeten vullen over "de gevoelens" die ik als donor zou moeten hebben. Ik had onlangs een ingezonden brief gestuurd aan Trouw omtrent het sperma-donorschap en dacht dat de behoefte aan contact vanuit de Fiom daar over zou gaan.
Ik beantwoordde de mail met het bericht dat ik met vakantie was en daarom even niet van me had laten horen; hij bleek mij gebeld te hebben op niet meer bestaande telefoonnummers.
Maar hedenmorgen bleek dat toch anders en ontstond er een soort emotionele aardbeving waar ik heden - deze blog schrijf ik op dinsdag 15 augustus - nog steeds de naschokken van voel; opnieuw een mail van "Fred" met daarin het bericht dat er een match was gevonden oftewel dat er "iemand" was - een naam of geslacht werd niet genoemd - die was voortgekomen vanwege mijn donorschap van decennia geleden. Dus wel degelijk belangstelling van de kant van de donorkinderen in hun afkomst.
Vanaf dat moment kon ik aan weinig anders meer denken; "het bloed kruipt" kennelijk, zoals het gezegde luidt.
Ik antwoordde Fred en we maakten een afspraak voor een gesprek bij hem op kantoor voor maandag 10 juli.
Ik beantwoordde de mail met het bericht dat ik met vakantie was en daarom even niet van me had laten horen; hij bleek mij gebeld te hebben op niet meer bestaande telefoonnummers.
Maar hedenmorgen bleek dat toch anders en ontstond er een soort emotionele aardbeving waar ik heden - deze blog schrijf ik op dinsdag 15 augustus - nog steeds de naschokken van voel; opnieuw een mail van "Fred" met daarin het bericht dat er een match was gevonden oftewel dat er "iemand" was - een naam of geslacht werd niet genoemd - die was voortgekomen vanwege mijn donorschap van decennia geleden. Dus wel degelijk belangstelling van de kant van de donorkinderen in hun afkomst.
Vanaf dat moment kon ik aan weinig anders meer denken; "het bloed kruipt" kennelijk, zoals het gezegde luidt.
Ik antwoordde Fred en we maakten een afspraak voor een gesprek bij hem op kantoor voor maandag 10 juli.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten