Blauwschokkers oftewel verse capucijners. Ieder moet zijn eigen boontjes doppen. Een hele klus! |
Van de week sprak ik een mede sportcity gebruiker; hij ging wel drie keer in de week een half uur zwemmen. Sportcity heeft een overeenkomst met het belendende zwembad Brandenburg dat hun leden daar mogen zwemmen op bepaalde uren. Eigenlijk heb ik niet zo veel met zwemmen, maar in het kader van de lichaamsbeweging leek het mij wel wat; ik had m'n zwembroek meegenomen. En om kwart voor elf lag ik in het water en heb ik een half uur baantjes getrokken; gewoon op de klok en toen afspoelen en weer even opdrogen in het zonnetje.
Koffie gedronken bij Roos en op haar precisie-weegschaal geconstateerd dat ik, ja ja, 83,9 kg woog; kan me niet heugen dat ik onder de 84 kilogram was. Het lijnen lijkt vruchten af te werpen. Nu nog even volhouden.
'sMiddags weer 10 km gesjokt door de hitte; dat viel helemaal niet mee; het was zeker 30 graden en "Debbie" en het half uurtje zwemmen hadden het ouwe lijf toch wel behoorlijk vermoeid merkte ik. Weer een kop thee, onderuit gezakt in de tuin van Roos. Ze vertelde me dat Theo had gemaild dat hij nog wat aardbeitjes voor me had; die zijn wel zo tadelos lekker! "Ga jij ze maar halen meissie", sprak ik goedgunstig, "en laten we vanavond weer even gaan steppen", bridgen op de computer met tegenstanders. Hebben we gedaan en na afloop kwam Roos bij me langs met een paar aardbeitjes voor me en die waren inderdaad om te smullen. Ze had er ook een paar aan haar buurman gegeven en die ging ook direct naar Theo om groenten in te slaan; aardbeien heeft Theo slechts voor bijzondere klanten ha ha.
Nog even nazitten op mijn inmiddels wat koelere zuid-balkon en het bridgen nabesproken. Roos merkte op dat de door mij nooit gebruikte zonwering scheef hing. En inderdaad, hij hing lichtelijk op één oor. "Die zal ik morgen proberen op te hijsen", bedacht ik mij. Zou een ramp worden loop ik vast vooruit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten