Vaak heb ik "vooruitgang" toch vooral gezien als een onvermijdelijke route naar de afgrond; milieuproblemen, overbevolking, honger, oorlog en noem verder alle paarden van de apocalyps maar bij de moderne naam. En dan is het ontzettend verfrissend wanneer een wat oudere twintiger - Rutger was 28 jaar toen hij dit boek schreef/publiceerde - juist de nadruk legt op het flexibel vermogen dat ook bij onze soort in de huidige technisch zo vergevorderde staat hoort.
Heerlijk om na Julia Enders en Ted Yong weer zo'n boek van een jongere schrijver te hebben gelezen dat m'n eigen zienswijze positief beïnvloedt.
Overigens ben ik een commentaar tegen gekomen van Dirk-Jan Baar over dit boek, die er niet om loog. Hij vond het helemaal niks en het product van een moderne internet gebruiker die van alles bij elkaar had gegoogled. Rutger schrijft zelf ook dat hij veel informatie van het internet heeft "gehaald". Blijft onverlet dat er een - misschien af en toe wat warrige, hilarische - samenhang in zit. Ik proefde wat kinnesinne in het commentaar.
Maar vooral het verfrissende van zo'n jeugdige blik op al die somberheid die - in ieder geval - mijn visie vanaf de 70er jaren heeft bepaald deed me plezier. En de nuancering liet Bregman ook wel degelijk meer dan doorschemeren! Een goed boek en makkelijk leesbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten