Toch verslavend?!

Onlangs las ik in de bijlage van de Trouw een artikel over de moedwillig ingebouwde verslavingselementen in de Sociale Media. Een IT deskundige had het artikel geschreven; hij landde na een vlucht van zes uur en werd op dat moment aangesproken door een gedragsdeskundige die hem meldde dat hij nog nooit iemand zo lang achter elkaar het zelfde had zien doen. Op dat moment realiseerde hij zich dat hij zes uur lang met zijn Smartphone een spelletje had zitten doen, dus niet eens e-mail checken of informatie opzoeken op internet, maar een spelletje, een "game" voor insiders.
Het verdere betoog ging hierop in en naar blijkt worden die sociale media er steeds meer op gericht om de aandacht van de gebruikers vast te houden. Ik heb dat zelf ook gemerkt met Facebook met het gevolg dat het mij eerst begon te vervelen en vervolgens gruwelijk begon tegen te staan; was ik er ooit op gegaan was dat om af en toe foto's van de kleinkinderen te zien, maar door merkwaardige hack-activiteiten plaatsen moeders en dus ook mijn dochters geen kinderfoto's meer. Ik kijk nu dus nauwelijks meer naar Facebook, alleen nog maar naar de site van Veldvarkens, maar dat ligt voor velen en vooral jongeren waarschijnlijk heel anders.
Wat ik kenmerkend vond is dat Steve Jobs, niet te stuiten was als hij de voordelen van het gebruik van de Smartphone, sorry de iPhone moest opnoemen, maar zijn kinderen absoluut verbood om er gebruik van te maken. Het zelfde geldt als ik het goed onthouden heb voor Marc Zuckerberg, de baas van Facebook. Overigens stond er ook een omineus artikel in Vrij Nederland over deze laatste icoon van de social media. Ik ben niet zo'n fan van Vrij Nederland; is altijd wat neerbuigend over afwijkende meningen; over Zuckerberg inderdaad weinig goeds; de vergelijking met dictatoriale regimes wordt snel gemaakt. Wel goed om eens in de gaten te houden wat Facebook allemaal uit gaat halen in die zin is een waarschuwing wellicht op z'n plaats.