Klooster Melk

Ik verbeeldde me maar dat Patrick Leigh Fermor ook
door deze pport was gegaan in 1933. Zijn beschrijving
van dit klooster in zijn boek was voor mij de aanleiding
om Melk te willen bezoeken en feitelijk deze hele
cruise te ondernemen.

Wat was ik benieuwd; het klooster Melk wilde ik zo graag zien vanwege de beschrijving door Patrick Leigh Fermor in zijn boek "A time of gifts", met de NLse titel: "Een voettocht langs Rijn en Donau". En dat is er vandaag, dinsdag 27 juni van gekomen.
We hadden een excursie geboekt voor het bezoek aan Melk. Daar hoorde ook een bezoek met gids aan een TT over het klooster bij. Was best interessant, maar voor je buiten bent heb je vrijwel alles weer vergeten. Ze sprk goed NLs, maar dat geleuter over koningen en jaartallen begint mij al snel te vervelen; ik liep dan ook op eigen houtje langs de kunstvoorwerpen, ernaar uitziend om de kloosterkerk en de bibliotheek te zien waarover "Paddy"  zo lovend verteld had. Eerst maar de taaie kost van een gegidst bezoek aan een voorspelbare tentoonstelling. Wat mij bijbleef was de belangrijke rol van de familie Barbarich destijds hier in de regio.

Opschrift van de ingang van het klooster

Maar toen de bibliotheek van het klooster en tot slot de kloosterkerk. Die was van een schoonheid zoals ik niet vaak heb gezien; alles was met goud bekleed. Kon me heel goed voorstellen dat de 18-jarige Patrick daar gewoon duizelig van werd. We waren heel vroeg al naar het klooster vertrokken en de grote meute - zoals later bleek - moest het kloostercomplex nog overspoelen. Daarom konden we de onwaarschijnlijk mooie kloosterkerk in stilte bekijken. Gelukkig had ik de kleine Swarovski verrekijker meegenomen zodat ik het fraais tot in alle hoeken zorgvuldig kon bekijken; wat een pracht. Na afloop werden we nog in de gelegenheid gesteld om de crypte met de overleden abten te bezoeken; een kale bedoening na al die praal van de kerk. Het was streng verboden om foto's te maken en daar heb ik mij, geheel tegen mijn gewoonte in ook aan gehouden. Maar er staan genoeg foto's op internet.

Roos en Annette in geanimeerd gesprek gewikkeld.

Het stadje nog even aangedaan en een flesje wijn gekocht voor op de kamer. Een abrikozen likeur geproefd en ook daar maar een flesje van ingeslagen.
Na het diner zijn we Nussdorf in gegaan op aanwijzing van Peter, de cruise director. Het leek aanvankelijk maar een dooie boel daar, maar nee hoor, er was een Biergarten waar een ontzettend leuk sfeertje heerste. We vroegen aan een echtpaar dat daar bier zat te drinken of we ook aan deze grote tafel plaats mochten nemen en we bestelden wat te drinken. Al snel bleek dat onze tafelgenoten Duitsers waren en geen Oostenrijkers, zodat we hen ook goed konden verstaan en al heel snel hadden we een ontzettend genoeglijk gesprek en maakten we ruimschoots onderling kennis met Mick en Annette. We hebben dan ook e-mail adressen uitgewisseld.