Dillenburg

Deze misschien wat moeilijk leesbare spreuk sprak mij bijzonder aan:
Handwerk ist das Werk der Hand beflügelt vom Herzen begleitet vom Verstand

Schloss Dillenburg. Geboorteplek van Willem van Oranje

Hier is Willem de Zwijger geboren in het voormalig slot Dillenburg. En dat zullen we weten! Al bij binnenkomst van het kantoor van de VVV werden we begroet door ons koningspaar waarvan de portretten hier ver van huis aan de muur hingen en het huis van oranje zou gedurende de komende dagen regelmatig onderwerp van gesprek zijn?!

Het stadswapen van Dillenburg

De Rothaarsteig loopt ook door Dillenburg, één van de redenen waarom we hier heen wilden. Een stadje van niks in een fraaie wandelomgeving.
Het viel niet mee om een overnachtingsplek te vinden; de vriendelijke dame van de VVV vond pas bij het achtste telefoontje een overigens meer dan uitstekende plek.
Er was een hippisch gebeuren in de stad; overal paarden. Wij maakten een paar mooie wandelingen over de rothaarsteig. Allereerst vlakbij ons onderkomen een klein rondje en later op de dag een forse aan de andere kant van de spoorbaan.

Fürst Bismarck

Bij de opgang van de wandeling een standbeeld van de historische scherpper van het verenigde Duitsland; Forst Bismarck. In 1870 slaagde hij erin om alle vorstendommetjes zodanig te verenigen dat ze gezamenlijk optrokken tegen erfvijand Frankrijk dat overigens toen - en dat wordt graag vergeten - zelf de oorlog verklaarde aan Duitsland. Wel te begrijpen want nog niet zo gek lang daarvoor had Frankrijk haar hegemonie over Europa verloren met het Waterloo van Napoleon.

Kaiserslinde

Verder vonden we nog een Kaiserslinde en een leuk overdekt plekje met uitzicht: "Penderslust" geheten. Roos maakte een foto door het kijkgaatje aan de zijkant van Penderslust.
Met enige moeite vonden we ook een niet-pizza restaurant waar we duur maar lekker hebben gegeten. Eigenlijk wilden we "gut bürgerlich" eten, d.w.z. de voortreffelijke ouderwetse Duitse gerechten. Maar ook hier heeft de merkwaardig hoog aangeschreven Italiaanse pizza de markt behoorlijk veroverd. Roos en ik eten gewoon geen Pizza; ik vind de straat-pizza in Rome een lekkernij, maar wat je in een pizzeria krijgt heeft daar verdraaid weinig gelijkenis mee. En zeker wat je bij die afhaal-pizzeria's krijgt vind ik helemaal niks. Overigens ben ik ook niet zo'n fan van pasta; Nou ja, genoeg gemopperd.

Een heerlijke amuse

Tot slot nog een afzakkertje bij een leuk terrasje waar we nieuwe kennissen hebben gemaakt; Klaus die ons allemaal adviezen gaf over te bezoeken plekken in Duitsland. Landgasthof Kehl in Tann, Lahrbach waar je goed kunt eten en wandelen, viel daarbij wel erg positief op; gaan we zeker doen. Vlak daarbij is point alfa, een museale plek rond de geschiedenis van de DDR en "die Wende".

Nog zo'n leuk uitzichtplekje

Penderslust