Weer eens naar Luxemburg

De uitstekende bewegwijzering

Dat was heel wat jaartjes geleden dat we voor het laatst in Luxemburg waren; vliegen naar warmer oorden genoot de voorkeur. Het weerzien was echter heel plezierig. De schoonheid van het landschap in herfsttooi; de bijzonder goed gemarkeerde wandelpaden.
Afgelopen vrijdag was het weer zo ver. Met de trein naar Troisvierges, de eerste halte van de Intercity van Luik naar stad Luxemburg in het kabouterlandje Luxemburg. We waren al om 6.12 uur van Bilthoven vertrokken; in Luik eerst naar ons slagertje; die winkel bleek te zijn opgedoekt, maar verderop was een slagerswinkel met een zeker zo goed, misschien wel beter assortiment; ze hadden zelfs pluma van het Iberisch varken, dus daar hoeven we niet meer voor naar Aracena. Natuurlijk hebben we paté en jambon ingeslagen en verderop een baguette voor de lunch in de trein. We hadden nog tijd zat en in een gezellig Luiks café hebben we nog koffie gedronken. Toen door naar, als genoemd Troisvierges. We hadden op regen gerekend en dat viel in aanvang nogal mee. Pas even voor de wereldplaats Maulesmühle begon het te drizzelen. We liepen daar helaas verkeerd, ondanks de uitstekende bewegwijzering (stom van me, want ik kende die route vroeger goed) en kwamen drijfnat aan in het hotel St Hubert in Clervaux. (We konden de natte kleren afgeven; ze werden in de kelder te drogen gehangen en hingen de volgende morgen keurig weer droog voor de deur van de kamer).
Biertje gedronken en de kaart bekeken; dat zag er niet slecht uit; bisque d'homard, zeeduivel, steack au poivre, crême brulée, een goed glas wijn; ik rolde van tafel en had er natuurlijk weer eens spijt van dat ik te veel had gegeten.

Hotel St Hubert met haar uitstekende keuken

Volgende dag was het verbazend genoeg helemaal droog en hebben we heen en weer naar Drauffelt gewandeld, opnieuw over de jujubes (markering) wandeling; vaak gedaan in het verleden; ik herinnerde mij nog dat ik op een bepaalde helling hoogtevrees had; flauwekul!
De zondag zijn we naar de markt in Munshausen geweest; een oude traditie, de Hubertusmarkt die al vanaf de middeleeuwen wordt gehouden. Mooie aanloop vanuit het hotel naar het dorpje en een aandoenlijke markt. Ongelooflijk hoe weinig mensen als je dat vergelijkt met een vergelijkbare markt in NL. Er wonen zo weinig mensen in Luxemburg. Je merkt dat overal; geen mens op straat, alleen maar auto's; een doodsaai land met een ontzettend mooi (wandel)landschap. Komen we ongetwijfeld weer naar terug, maar dan bij voorkeur met droog weer.

Correctie: Mijn goede vriend Peter C. maakte mij er dringend op opmerkzaam dat wij nog niet zo lang geleden zelfs hebben gelogeerd in Luxemburg en Kautenbach bezochten tijdens onze reis in het kader van WO I.