In de voetstappen van Patrick Leigh Fermor

Hier begint het traject Hoek van Holland - Nice
van de GR 5

Zoon Hugo heeft zich voorgenomen om de GR 5 te gaan lopen, d.w.z. van Hoek van Holland naar Nice over de rood-wit gemarkeerde paden. Wat zou ik graag met hem meelopen, maar meer dan 1500 kilometer, daar zie ik toch wel tegenop. Neemt niet weg dat ik wel degelijk een aantal étappes met hem mee wil gaan doen; het stuk door de Vogezen bijvoorbeeld en wellicht door de Alpen. Maar wellicht ook delen wat dichterbij. Zo had ik me voorgenomen om een paar stukken in NL alvast te gaan verkennen. Daarom heb ik eerst maar eens een nieuw boekje aangeschaft met de étappes vanaf Hoek van Holland naar Bergen op Zoom: het Deltapad. En daarvan heb ik dan vandaag het eerste stuk gedaan.

Vanmorgen kwamen we maar moeilijk op gang; eerst rustig ontbijten en daarna nog aan de koffie. Uiteindelijk had ik pas de trein van 11.00 uur; die sloot echter prachtig aan op de Intercity naar Rotterdam en die weer op de stoptrein naar de Hoek. En zo was ik om 12.30 op weg. Eerst maar eens een foto gemaakt van de start: een paal met meerdere bordjes die de diverse paden die in de Hoek beginnen aangaven.

Hoek van Holland ken ik als een niet erg inspirerende uithoek van het Westland, overigens vallend onder de gemeente Rotterdam vanwege het grote belang van dit plaatsje voor de Rotterdamse haven natuurlijk. Maar het pad voerde heel verrassend direct door bosrijke dreven om Hoek zelf heen, over dijken langs de kassen, door het Staelduinse bos en vervolgens over winderige dijken langs Maasdijk door naar Maassluis. Pas daar kon je de Nieuwe Waterweg, die enorme slagader van de Duitse en de Rotterdamse economie zien liggen. Imposante schepen voeren voorbij; af en toe het sonore geluid van een scheepshoorn; als een enorme klaroen.

Op de heenweg had ik weer zitten lezen in de engelse e-pub, oftewel e-book van Patrick Leigh Fermor; ik realiseerde me dat ook hij was begonnen in Hoek van Holland met zijn wandeling naar Constantinopel. Het Engels gaat me steeds beter af en ik smul gewoon van de manier waarop hij over het Wenen van 1933/34 vertelt, want daar ben ik inmiddels aangeland met lezen. Merkwaardig genoeg heeft hij zich aldaar op de zelfde wijze van pecunia voorzien toen de vaderlijke toelage te laat kwam, als enkele jaren voor hem Adolf Hitler; hij maakte tekeningen en verkocht deze. Gekke parallel van geen enkel belang natuurlijk hoewel de adem van Hitler in het Wenen van 1934 al duidelijk te ruiken was om maar eens een beeldspraak te gebruiken; een scherpe akelige lucht overigens die de Oostenrijkse Nazi's stimuleerde.

Maar wat mij betreft is de kop eraf. De volgende étappe begint aan de overkant bij Maassluis, in Rozenburg. Daar is Fermor zeker niet geweest want hij ging direct door naar Rotterdam en van daaruit via Tiel naar Nijmegen. De man fascineert me merk ik.