Een bijzonder ecotype

Enorme zesbak-duwboot met naam Hercules

Vandaag heb ik weer een stuk van het Deltapad gelopen, van de pont bij Maassluis, via Rozenburg naar Brielle (10 km); eigenlijk niet eens een halve étappe. In Rozenburg kwam ik ruim veertig jaar geleden een paar keer; de zuster van Lien met haar gezin woonde daar. In die tijd stonk het daar geweldig; ik kreeg er gewoon een zere keel en last van m'n ogen; de stad Rozenburg is helemaal omringd met chemische industrie, maar daar merk je tegenwoordig v.w.b. de lucht weinig tot niets meer van, althans vandaag was de lucht aardig "fris". 
Het begon natuurlijk met de overtocht met de pont; verbazend hoe ontzettend breed de Nieuwe Waterweg eigenlijk is. Het is dan ook de belangrijke verbinding van zee met de Rijn. De Rotterdamse haven is de laatste honderd jaar steeds groter geworden evenals de schepen. De vaargeulen waren niet meer toereikend en rond 1850 is het plan van Ingenieur Caland uitgevoerd; de aanleg van de Nieuwe Waterweg met het Hartelkanaal en het Calandkanaal voor de binnenvaartschepen. Enorme zeeschepen zie je op de Nieuwe Waterweg. Voor de overslag van de steeds groter wordende zeeschepen is nu ook in zee de Maasvlakte opgespoten. Daar ben ik nooit geweest maar die zou ik ook wel eens willen aanschouwen. Volgens Huib kun je er met een OV-boot vanuit Hoek van Holland komen.

Maar eerst de wandeling; hij ging om Rozenburg heen door een onverwacht bosachtig strookje. maar voerde al snel de petroleumactiviteiten in. In de verte zag ik de Calandbrug met z'n hoge constructie waar de brug aan hangt; die hoge palen kon ik me nog herinneren van destijds toen ik me afvroeg waar die voor dienden; nou, dat weet ik nu dus. De route ging ook over deze brug en toen verder over een landtong waarna weer een vaargeul, het Hartelkanaal werd overgestoken. Onder de brug door zag ik zo'n gigantische zesbaksduwboot, geladen met kolen en erts. Het geweld van de schroeven stuwde het gevaarte voort; indrukwekkend, ongetwijfeld op weg naar Duitsland. En verder overal opslagplekken voor ruwe olie, miljoenen tonnen volgens het opschrift. Ondanks al dit technisch/industrieel gedoe zag ik nog wel vogels:  meeuwen, waterhoen een enkele reiger. Vervolgens langs het Brielse meer op weg naar Brielle; een stevige overgang naar agrarisch gebied waar ik kraaien, eenden, een smient een buizerd en zelfs twee reeën zag. De natuur past zich overal aan dat moge duidelijk zijn. De toren van Brielle luidde mij een welkom met haar carillon; dat vind ik altijd zo'n feestelijk geluid!

Aalscholver op het vestingwerk

In Brielle hield ik het voor gezien; het was een geringe afstand die ik had afgelegd maar het wordt vroeg donker en ik wil graag voor 16.00 uur bij de NS inchecken. Ik werd welkom geheten door een aalscholver die op het oude verdedigingswerk van het stadje zat uit te kijken. 
Het OV in Voorne is voortreffelijk: vier keer per uur bus 103 naar Spijkenisse en daar op de metro naar Schiedam CS. Het weer was vandaag uiterst wisselvallig; dat had ik voor het vertrek al op buienradar.nl gezien; kleine wolkenformaties die vanuit het noorden over het land kwamen. Zonnig met buien en fraaie regenbogen. Het was een heel korte, maar toch bijzonder afwisselende étappe.

M'n groompie neem ik tegenwoordig mee in de trein zodat ik wat kan schrijven; ik ben er nog niet in geslaagd om ook te internetten in de trein. Komt nog wel.